yıllardır yazarların hep bir şeylere seslendiğini düşünmemize mahal vermiş ön yargılardan sadece basit bir örneğidir. oysa ki yazar ne burada, ne orada, ne şurada ne de başka bir yerde kimseye seslenmemiş. yazar adı üstünde yazmış gitmiş. yazarda seslenecek ses olsa zaten yazar olmaz, şarkıcı olurdu. yazar,sadece yazar. hangi yazarı seslenirken duymuşuz ki, hangisinin sesine koşmuşuz? hangi evde sabaha karşı yataktan apar topar atlayıpta; -hanım koş yazar burada bize sesleniyor diye sesine gitmişiz?
