?.
-
1
çiçeğini erken döken
zakkum gölgeli unutmalara
çıkıyor bu ıssız yol.
venüs yılından çaldığımız
zamanı uzatıyor ormanlara,
suyun bulduğu ebrularımız;
yeniden üretiyor
dalgın söğütlere yağmurunu,
dokunmayı rüzgârına,
dudağın buğulu yaprağını
sürüklüyor bedenimizde,
öpüşlerin ıslak
kokusuyla kalacağı evlerde;
gül ürpertisine dönüşüyor
ege köpüğü bizimle,
oradayız işte, çok yakın
kendi yaz uzaklığımıza.
2
orada bekliyor bizi,
boynunda doğum lekesiyle
kızıl gülü sunağımızın.
ay ürpertisi ekliyor
yosunların üzerine,
iki yaprağı arasından.
suyla ateşin
biçim verdiği sözlerini
sarıyor geceye...
(bkz: ahmet uysal) *
