yaz kirgini

    .
  1. I.

    Ben şurda kalırdım şuracıkta
    yazı altımdan çekmeseler
    Şurda bir zakkumun dibine sererdim kilimimi
    sararıp beklerdim aşk başıma

    Yağmurun rüzgârım da yeterdi hani
    yağdırır estirirdim isteyene
    Şurda bir şarap salkımı olurdum kıyıda
    zeytin meytin emeklerdim

    Bir yarayı dolaşıp geldiğimi
    henüz söylemedim güz telime
    Göç tadında kanyon serinliğine
    dağların selamını eklerdim

    II.

    Ben şurda kalırdım şuracıkta
    Ay ipliğiyle dokunmuş taş yastıkta
    düşümü düş bilir kıvrılırdım
    Serçeçik pürçeçik tüttürürdüm çubuğumu
    Alnımda mısır püskülüydü zaman
    böğürtlen öpümlüydü unuttun mu

    (nazlıca gererdin yelkenimi
    içimin en daral sokağına
    taşkın pazarlar kurardın
    Haraç-mezat eksiltirdik kederi)

    Ters dönen uçurtmalardan bu kanama
    Ordan söküldü gökyüzü
    Dalgın bir güvercinin teleğinden
    kırılıp dökülerek akşama
    Durdu günebakanların görklü yürüyüşü
    Bir köşeden seğirtmenin cümbüşü
    çekti ayak izini tuvallerden
    Cümbürçiçek birbirine üşüştü

    Kirpiklerinle yaşıtmış meğer
    kumlara gömdüğün hançer

    Hışırtısı sobelendi suçüstü...

    (bkz: Ahmet GÜNBAŞ)
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük