sayıları günden güne artan insanlardır bunlar. önceki günlerde seccademi aldım balkona çıktım. abdestimi almışım, gül suyuyla yıkamışım balkonu, hacı yağımı sürünmüşüm... neyse efendim seccademi serdim yere, tam namaza başlayıp secde edeceğim ki o da ne! karşı balkondaki aile cıbıl çıplak balkonda okey oynuyor. kıllı şişman bir adamın üstünde sadece bir adet şort var. kızların üstünde don gibi bir şort ve askılı tişört... orta yaşlarda bir kadının da genç kızlardan hiç farkı yoktu. koca memelerini saklayacak, sabitleyecek bir sütyen bile takmamıştı. iki tane de sübyan vardı sivilceli. onlar da sadece kısa don giymişlerdi. ben bunları görünce hemen içeri kaçtım ve bir daha abdest almak zorunda kaldım. ağız tadıyla namaz da kılamaz olduk. ne hale geldi memleket!
her kesimden insana ev sahipliği yapan kadıköy gibi bir şehirde sayıları oldukça fazla olan insanlardır. şu an oturduğum yerden bile yüzlerce cıbıllak insan görebiliyorum. bunların arasında taşaklarını yayıp balkonda uyuyan mı dersin, karısını balkon korkuluklarına dayayıp bafileyen mi dersin... ne ararsan var.
