kendine göre haklı olan insan tipidir. adamı götünden terleten sıcaklar, sıcak bir kahve bile içememenin verdiği mutsuzluk. çevredeki insanların birer birer tatil yörelerine kaybolması. giyinmek bile çok saçma gelir bu insan tipine. o renkli, örgülü kazaklar yok, atkılar ve şallar yok, güzel hırkalarımız yok. yağmur bile yağmıyor, hava o derece sıkıcı. şu yaz bitse de kurtulsak.
genellikle sonbaharda veya kisin dogan insanlardir ki bundan mutevellit sevmezler. (bkz: ben) yazin denize girmedikten sonra nesi sevilir ki zaten? tamam tatil falan ama zevk alamiyorsun o kicindan akan ter ile. yemek yiyesin gelmiyor sicaktan. bir makyaj yapayim diyorsun akiyor. tramwaylarda otobuslerde vicik vicik insan oluyor terden kokmus... iki adimlik yere gidecem diye kan ter icinde kaliyorsun. gereksiz usengeclikler oluyor. simdi soyleyin bana yazin nesini sevebiliriz?
oturduğu yerden ter akıtan insandır. yürürken ne halde olduğundan bahsetmek bile istemiyorum. hele ki anamur gibi sıcağın gözü bir yerde yaşıyorsa zaten haklıdır.
