20 sene önce jetgillerde uçan arabalar seyrediyorduk. Hala arabaların uçtuğu falan yok. Yapay zeka da benzer şekilde olacak. Yazılım şimdinin ve geleceğin mesleği olarak kalacak.
b.ku yedik..
valla yedik. ulan yutubırların alayı senyor developır olmuş.
eskiden çocukları lise çağında muhasebeci olsun diye ticaret lisesine gönderdiler, şimdi aileler yazılımda para var yeahhhhhhııı huüüüüheeaaa diye çocuklarını liseden itibaren yazılım kurslarına, yazılım ile ilgili üniversitenin ilgili bölümlerin vs gönderiyorlar.
derdim şu ; yutıbır senyor abiye bakıyorum(23 yaşında bir velet) heç ti emel* programlama dili diyor.
allahım...
bakıyorum convert öğretiyor ne parse var ne cast var ne veri tipi kontrol yöntemleri var, ne ref type, value type neyse... duruyorum. dur dur dur congolos.
şunu diyeceğim, 18 yıl oldu sektördeyiz. yapmayın gençler, kolay yoldan para kazanacağım, bu işte para var söylemlerine inanıp hayatınızı, zamanınızı, o güzel umut dolu çabalarınızı boşa harcamayın.
yutıbırlara, saçma salak internet sitelerine, akrabalara, anne babaya kulak asmayın, ne istediğinizi sorgulayın.
bu şuna benzer, önünüzde bir yemek var tadına bakın, eğer beğenirseniz yiyin. ama yok tadı hoşunuza gitmemişse bu sadece zevk meselesi olmadığını, vücudunuzun diğer duyu organlarının size bu yiyeceğin yaramayacağını söylemesidir de aynı zamanda...
Yazılım aslında şiir yazmak gibi bir şey. Sanki yeni bir varlık hali yaratıyorsun o dokunuşlarınla, ölü olan bilgisayar devrelerine hayat verip kendi genişletişmiş fenotipinin parçası haline getiriyorsun. Mükemmel bir his, hele yazdığın programların sonuçlarını üç boyutlu dünyada görünce bambaşka bir tad veriyor.
