sıkça karıştırılan farktır. hele bazı yavşakların, kendilerini eğlenceli ve komik sanması insanı çileden çıkartır. samimiyet sizi ne kadar rahatlatıp, kendine çekip, açılmanızı sağlarsa, yavşaklık sizi o kadar rahatsız edip, iter.
adını bile bilmediğiniz bir kişiye yaklaşımınız, hitap edişiniz, esprileriniz her daim düzeyli olmalıyken, enseye tokat göte parmak vaziyetine geçmeniz yavşaklığınızın başlangıcıdır. saçma ve sırnaşık muhabbet sonrası iğrenç bir sırıtışla yavşaklığınızı tamamlamış olursunuz.
samimiyetse; halden anlamakla başlar. herkese göre farklı sıcak yaklaşımda bulnursunuz, aynı kişinin bile halinden anlayıp yaklaşımınızı değiştirirsiniz.
Samimiyet mahremi koruyarak yakınlaşmaktır. Yavşaklık ise kırmızı çizgileri aşmak.
Cenabı hakkın bile bir sınırı var. Helali haramı var. Buna rağmen insanoğlu kalkıp nasıl o mahrem çizgileri çiğner ? Fazla samimi olmakla. O yüzden çok samimiyet hayra alamet değildir. Haddini bilmeyene, haddini bildirirler.
