nişantaşı'nın göbeğinde (hüsrev gerede'de) yaşadığını düşünürseniz, nasıl bir çevrede, kimlerle ilişki kurarak hayatını yaşadığını anlayabilirsiniz. şişli ve beşiktaş'ın yahudi cemaatiyle sıkı ilişkileri var.
yavuz turgul reklamcı olduktan sonra jeffi medina'nın ona dolaylı yoldan sunduğu soyut konforu çok kullandı. kendisi diyor ya "benim 10 yılda bir film yapmamın sebebi her olasılığı düşünmemdir." der. olayın aslı o değil bence. şu; sen yahudi bir ortakla reklamcılık yapıyorsun. para sana bir yandan akıyor. sinemanın dertli ve sefalet dolu dünyasından uzaksın. yazmak için oturduğunda senden "bu ayın kirasını ver!" diyen bir ev sahibin olmadı. en ufak bir tedirginliğin olmadı. oturdun ve film izledin. izledikçe kendi filmlerine sahne buldun. fikirler, sen izledikçe aktı aktı durdu. nerede kaldı senin dahiliğin? bir dahî bu kadar film izler mi? robert mckee diyor diye mi izledin bu kadar film? kubrick izliyor muydu senin kadar film? eşkıya'dan sonra bir dahinin içinden akan pınarlar bu kadar kurur mu? 28 yıl olmuş neredeyse ve elde tutulur film yok. ne var? ortalama filmler. ne var? reklamcı bir patron olmanın verdiği özgüven ve imkanlar var. ne var? say say bitmeyecek kadar şey var.
yavuz turgul, reklamverenleri tarafından, jeffi medina, özel çevresi, öğrencileri tarafından, reklam veren şirketlerin ikili dostluklarının verdiği borçluluklar ve dostluklar ve medyadaki güçlü kolları tarafından, şener şen ve onun sağladığı konfor tarafından abartılmıştır. liste uzaaaaaar gider...
