Devlet bahçelinin'de ifade ettiği gibi yavuz'da bizimdir ismail'de, ikiside türk tarihinde saygıyı hakeden 2 büyük türk hakanıdır, çoğu insan , hem sünni hemde alevi propagandasının etkisiyle 2 türk hakanı arasındaki mücadelenin asıl nedeni bilmez. bu kavga bir mezhep-meşrep kavgası değildir, siyasi hükümranlık ve ticaret yollarını ele geçirme amacıyla yapılmıştır. ilginç olan o döneme ait kaynaklar incelendiğinde Anadoluda yaşayan sadece alevi değil hanifi türkmenlerinde Şah ismaile meylettiğidir. bu kavganın asıl nedenini anlamak için üzerinde durulması gereken birkonudur.
Şah ismail henüz ortaya çıkmış iken, istanbul'da BALIM SULTAN Bektaşiliğe yeni bir yön vermiş ve dönemin padişahı 2. Bayezid bu tarikata girmiştir.
Padişah aynı zamanda Hacı Bektaş'ın piri olduğu Yeniçeri teşkilatının da "1" numaralı neferi sayılıyordu.
Bu durum Yavuz için de geçerli idi.
Diğer yandan Şah ismail bir şiirin'de
Gece gündüz hayaline dönerim
Bir gece rüyama gir Hacı Bektaş
Günahkârım, günahımdan bezerim
Özüm dâra çektim, sor Hacı Bektaş
diyerek Hacı bektaşa bağlılığını anlatıyordu.
yani şah ismail'de bektaşiliğe meyilliydi ve türk idi.
hatayi mahlası ile şiir yazdığı bilinirdi.
Yani Çaldıran'da iki TÜRK ve aynı yola(bektaşilik) gönül vermiş hükümdar savaşmıştır.bu mücadalede anadoludaki hem alevi hemde hanifi türkmenlerin şah ismaile niçin meylettiklerini Ziya gökalp şöyle açıklar.
- "Osmanlı Devleti, eski TÜRK federasyonunun bazı esaslarını muhafaza etmiş bir ümmetten ibarettir."
"Osmanlılar ümmet esasına dayanan bir devlet kurdukları için AŞiRET ve soylu sınıf teşkilâtlarını bozarak BOY BEYLERi yerine ENDERUN'dan çıkma sancak beylerini koydular."
"SAFEVi DEVLETi ise, tam tersine TÜRKMENLER'e eski AŞiRET ve soylu sınıf teşkilâtının muhafaza edileceğini vaad ederek (eski TÜRK) konfederasyon teşkilâtına döndü."
" Her aşiretin ırsî bir hanı bulunan bu teşkilâtta, ŞAH bir HANLAR HANI'ndan ibaret oldu."
(Terbiyenin Sosyal ve Kültürel Temelleri sf. 59-60)
Osmanlı Devleti sürekli Anadolu'ya göçeden TÜRKMEN aşiretlerinin yapısını bozarak onları yerleşik hayata geçirmeye çalışmıştır.. Bu radikal değişiklik eski adetlerini sürdürmek isteyen TÜRKMENLER'i rahatsız etmiş, onların eski sistemlerini korumalarına izin veren TÜRK hükümdar Şah ismail'e yakınlaştırmıştır.
Ziya Gökalp'in açıklaması ayrıca Yavuz'un davranışını da izah ediyor, Yavuz açısından uzun süre önce fethedilmiş OSMANLI topraklarında yaşıyan Türkmenler için yapılacak fazla bir şey yoktur ama; iran'dan ve Mısır TÜRK Kölemen Devleti'nden yeni alınan topraklardaki Kürt aşiretlerini kontrol altında tutmak için Şah ismail'in politikası uygulanıyor.
Onların Türkmenlerinkine çok benziyen aşiret sistemlerine dokunulmuyor...
Bu uygulama Kürtler'i rahat ettirmiştir ama, Türkmenler açısından istenmiyen bir durum yaratmıştır.
Doğuki Kürt aşiretleri Türkleştirmesi beklenirken; tam tersi olmuş Türkmen aşiretleri Kürtleşmişlerdir
Türkmen aşiretleri her ne kadar eski TÜRK federasyon sistemini uzun süre önce terketmişlerse de, tam olarak unutmamışlardır... Doğuya göçünce serbest aşiret düzeninin Kürtler'e tanındığını görmüşler, bu haktan kendileri de yararlanmak istemişlerdir. Bu yüzden onlara benzemeye çalışmışlardır.
Ama Devlet Türkmenler'e, Kürtler'e olduğu kadar müsamahakâr davranmamıştır Onlar da her fırsatta direnmişlerdir.
Böylece doğudaki sürtüşme, iddia edildiği gibi Kürtlerle Osmanlılar arasında değil; Kürtler gibi el üstünde tutulmayan Türkmenler ile Osmanlı arasında sürüp gitmiştir.
örnek vermek gerekirse tuncelideki türkmen kökenli halkın rahatsızlığının altında, bu gerçekleşmemiş 500 yıllık beklenti yatar. tunceliler eski BOZ ULUS olarak, kendilerini hakkı yenmiş, ihmal edilmiş görür. "Niye Kürtler'e tanınan haklar bize de tanınmadı, tanınanlar da elimizden alındı?" zihniyeti etkisini hâlâ sürdürür.
Ve yine bu sebeptendir ki, çok daha önceden yerleşik düzene geçmiş TÜRKMEN aşiretleri de Kürtler'e tanınmış imtiyazlardan yararlanmak için onlar gibi davranmaya başladılar. Kanuni ile başlıyan Devlet'in ihmali ile de Türkmenler gün geçtikçe Kürtleştiler.
Daha doğrusu Karakeçili aşireti gibi, TÜRK olduklarını bile bile Kürtçe konuşmayı benimsediler. Böylece Kürt ayırımcıların istismarına âlet oldular
