yakın tarihte yaşanmış bir yolsuzluğa verilmiş alay yollu isim. yavuz zırhlısı'nın bakımı ile ilgili olarak yaşanan ve sonradan yargıya intikal eden bir yolsuzluk hakkındadır.
Bahriye Bakanlığı, Fethi Okyar'ın başkanlığındaki 3. Hükümet (22.11.1924-03.03.1925) döneminde 30 Aralık 1924'te kuruldu. ve bakanlığa Cebelübereket (Osmaniye) milletvekili ihsan Bey (Eryavuz) getirildi.
Bakanlığa atanmadan önce de Yavuz zırhlısının onarımı işiyle ilgilenen ihsan Bey, Enver Paşa'nın eniştesi Ömer Nazım Bey ve Ertuğrul (Bilecik) Milletvekili Dr. Fikret Bey (Onuralp) ile şirket kurmuş ve hükümete birçok öneri götürmüştü. ihsan Bey, Bahriye Bakanı olduktan sonra Yavuz'un onarım işini Fransız Penoit Şirketi'ne verdi.
ihsan Eryavuz, Bahriye Bakanlığı görevini, Fethi Okyar hükümetinin istifası (3 Mart 1925) üzerine, ismet inönü'nün kurduğu hükümette (4. Hükümet 03.03.1925-01.11.1927) de sürdürdü. Bahriye Bakanlığı, 1927 seçimlerinden sonra ismet inönü tarafından kurulan 5. Hükümet döneminde kaldırıldı.
ihsan Eryavuz'un bakanlığı döneminde Penoit Şirketi'ne, hükümete bilgi vermeksizin ayrıcalıklar tanıdığına ilişkin iddialar üzerine Başbakan ismet inönü, 18 Aralık 1927'de Malatya milletvekili sıfatıyla verdiği soru önergesiyle ihsan Eryavuz hakkında meclis soruşturması açıldı.
Tarihe "Yavuz-Havuz Olayı" adıyla geçen konuyu araştıran Meclis Soruşturma Komisyonu, 13 Şubat 1928'de ihsan Eryavuz ve Dr. Fikret Onuralp'in dokunulmazlıklarının kaldırılmasına ve Divanı Ali'de (Yüce Divan) yargılanmalarına karar verdi. Davayı 16 Nisan 1928'de sonuçlandıran Yüce Divan, Dr. Fikret Onuralp'i dolandırıcılıktan 4 ay hapis, 100 lira ağır para, ihsan Eryavuz'u da görevi kötüye kullanmaktan ve rüşvet alma girişiminden 2 yıl ağır hapis ve 2 yıl memuriyetten men cezasına çarptırdı. Bu, Yüce Divan'ın Cumhuriyet döneminde verdiği ilk mahkümiyet kararı oldu.
gerek başbakan ismet inönü, gerekse genelkurmay başkanı olan mareşal fevzi çakmak bahriyeyi sevmezlermiş. bu sebeple para sarf edip bu yaralı gemiyi tamir ettirmek yerine, gemiyi hurdaya çıkarmak ve tahsisatı da başka işlerde kullanmaya karar vermişler. fevzi paşa, yavuz’un 15’inchlik topların bataryalarını söküp, kocaeli müstahkem mevkii’ne, yani darıca – gebze sırtlarına yerleştirmek, gemiyi de körfezde bir yerde tutup, bir kriz halinde yedekte çekerek çanakkale boğazında 10 adet 28 cm. topları ile bir yüzer batarya olarak kullanmak istemiş. ismet paşa da tabi buna dünden razı imiş. o günlerde demir yolu inşaatı ön plana alındığından (“demir ağlarla ördük vatanı dört baştan” marşında olduğu gibi) yavuz’un tamiri için ayrılmış tahsisatın demir yolu inşasında kullanılmasına gizlice karar vermişler. bundan haberdar olan ihsan eryavuz da, donanmanın elindeki bu en tesirli vurucu gücü kaybetmemek için, acele ile daha evvel pazarlığını yaptığı fransız st. nazaire firması ile tamir sözleşmesini imzalar. planlarının bozulduğunu öğrenince inönü deliye döner ve “bakanlar kurulu kararı olmadan tamir işini mukaveleye bağladı.” suçlaması ile ihsan eryavuzu yüce divan’a verdirir.
“bu sözleşme için vekil bey muhakkak şahsi menfaat sağlamıştır.” düşüncesi ile o günlerde basında yazı ve karikatürlerle ihsan eryavuzun ne hırsızlığını ne de menfaat düşkünlüğünü bıraktılar.
sonunda tabii bir şey bulamadılar ama, emir yüksek yerden geldiğinden “tarafsız ve bağımsız” türk hakimleri neden göstermeden ihsan eryavuzu iki yıl hapse mahkum ettiler. bu konuda sonradan sorulan sorulara verdikleri cevap tam türk işi idi: “öyle icap etti!”
