geçen pazar günü bir tanesine yağmurun altında caddenin tam ortasında denk geldim. çevredekiler ya "ay çok şirin" deyip geçiyordu ya da görmezden geliyordu. dayanamadım, aldım eve götürdüm. 6 gün elimden gelen her şeyi yaptım. ama olmadı, kucağımda can verdi. sevgisi harika ama; acısı tarif edilemiyor.
Uyurken pek tatlı olurlar. Hele ki karnı da toksa.
Gofret efendinin tahtını işgal eden komşu kedileri. sabah bahçeye çıkar çıkmaz "mama ver piç" şeklinde bağıra bağıra geliyorlar, sonra da böyle keyif modu işte. bizim it de yavruları kıskandığı için bahçenin dışına yatıyor. https://galeri.uludagsozluk.com/r/1154607/+
elimde 4 tane olandır. eğer sahiplenmeyi düşünen yazar arkadaşlar varsa bir yeşillendirsin. evde zaten 3 tane beslediğim için diğerlerini sahiplendirmek durumundayım maalesef.
