babamdır. hızlı konuştuğum için beni uyarırken daha da yavaş konuşur.
bak...kızım...bu kadar....hızlı....konuşursan....karşındaki....hiç birşey....anlamadığı... gibi...boşuna...nefes...
tabi ben o sırada kafamdan "kedilere su verdim mi, klimayı kapattım mı ki, burdan çıkıp alışverişe mi gitsem, babamın saçlar da iyice beyazladı he" diye düşünüyorum.
dinleyenin uykusunu getiren, kimi zaman da etrafındaki herkesin bir anda yavaş konuşmaya başlamasına neden olan insan. belki de yavaş konuşan kişinin hızlı konuşulan şeyleri anlayamayacağından korkuyorlardır...
ne kadar dolu konuşursa konuşsun dinleyende konsantrasyon kaybına yol açan kişilerdir. bir yerden sonra anlattıkları takip edilemez, farklı şeyler düşünmeye başlanır.
yavaş konuşup da ııı, aaa, eıımm diyorsa durum daha da zor olur. ancak yaşantı ile ilişkin olduğundan, bu insanlar dinlenirken bir dinginlik hissedilir. eğer anlattığı şeyde birtakım mana yatıyorsa, dinlemek gereklidir. yavaş konuşup konuşmaması pek de mühim değil; yeterki dolu çıksın ağzından cümleler.
