her gün akşam eve geldiğimde sabah bıraktığım gibi beklediğini görünce gözlerim doluyor.üzerindeki kokumun sindiği yorganımın kollarını açıp ; sadakatin ,şefkatin ve sıcaklığın had safhada olduğu kucağına alması paha biçilmez bir mutluluk veriyor bana.
seni seviyorum yatağım.
Evimin en sevdiğim parçası. Her gün muhakkak bi kaç saatimi ayırıyorum kendisine. Hiç yok demiyor. Önce biraz soğuk davranıyor ama sonrasında sıcacık sarıyor beni. Hemde sabaha kadar hiç bırakmıyor.
her sabah istemeye istemeye ayrıldıgım, dışardayken aklımı hep kurcalayan, eve gelince görmekten en mutlu oldugum, nice mutlu rüyaları görmemde başrolü oynayan sevgilim.
uğruna şiir yazılacak mahremiyet ve düşünce mekanım. not:kusura bakma şiir yazma yetimi uzun zamandır kaybettim geri gelirse söz şiirinin götüne zımbalayacam.
