Gece olduğunda vücut yavaş yavaş uyku modunu açar ve uyku modunda parasempatik sinir sistemi çalışır.
Bu sistem ise sindirimi çalıştıran sistemdir. Sabah kalkınca tuvalet ihtiyacı vücudun bu özelliğinden kaynaklıdır. ♞
muhtemelen psikolojik, belki de yatay duruma geçince idrar torbasının basınç noktasının değişmesidir sebebi. ilkini yaşıyorum ikincisinden emin değilim.
misal; bir barda arka arkaya 4-6 şişe bira içmişken ve henüz işememişken tesadüf barın oradan araba ile geçen arkadaşlara "beni de eve atın" diyerek araca binmiştim. malum istanbul trafiğinde normalde 20 dakika sürmesi gereken yol 2 saati bulunca ben kendimi araç yavaşladığı anda sahil yolunda giderken araçtan atıp benzin istasyonuna doğru koşarak tuvalete zor yetiştim. hala o son ana kadar nasıl tutabildiğime şaşırırım ama tuhaf olan şu ki o arkadaşın arabasına ne zaman binsem hep çişim var zannediyorum. o günden beri ne zaman kapı dışarı çıksam çişim gelecek de işeyecek yer bulamayacam korkusu yaşıyorum ve her ne kadar çıkmadan önce son bi kez depoyu boşaltsam da sokağın başına vardığımda "acaba dönüp son bi kez işesem mi?" diye evham yapıyorum. oysa tuvaleti olan bir yerde akşama kadar dursam tövbe ne aklıma gelir ne de çişim.
alkollüyken oluyor, hele ki bira içince. Zaten işiyorsun koca gece bi de yatınca ayrı geliyor bazen. Uyku bölünecek diye mi kalkmak istemezsin yataktan ya da üşengeçlikten mi ama zorla gidersin o tuvalete.
aslında fizyolojik olarak, yataktan kalkınca gelmesi lazım. Mesane yatay pozisyondayken, eğer çok dolu değilse sensörler çalışmaz. Dik konuma gelince çalışır. Aynen sabah kalktığımızda olduğu gibi. bunlar hep bilim işte!
