Bu benim. Dert tasadan değil tabi ki uykuya olan zaafım büyük.
Ergenlige girene kadar öğle uykusu uyuyan,ona ragmen saat akşam saat 8'de uyuyan bir çocuktum.
Simdi 19 yaşındayım bıraksalar akşam saat 8'de yine uyuyacagim da bırakmıyorlar. tek eksilen şey öğle uykusu. Ama Yinede kafamı yastığa koyduğum an uyuyabilen potansiyele sahibim.
Bunlardan biri de benim başımda çok büyük dertler, aşırı bir stres yoksa yattığım gibi uyurum. Bir olay üstüne geceleri kafa patlatıp düşünmek yerine gün içini kullanıyorum zira uyumayı çok severim*
Uyku önemli*
iki üç gün geç yatıp erken uyanırsanız geceleri istediğiniz saate uyursunuz. Vücutta en geç bir hafta içinde bu duruma uyum sağlar ve uykunuzu düzene koyabilirsiniz. Tişikkirlir.
fazlasıyla kıskandığım kişilerdir. yahu tam uyumaya niyetlenmiş telefonu bırakmışken hiç mi kafadan gelir gider hesabı yapmıyorsunuz, yada ah be ben x lafını sittin sene önce y kişisine nasıl söyledim diye rezilliklerinizi hatırlayıp utanmıyorsuz veya ya bu sevdiğim adam acaba neden tuhaf davranıyor niye milyon daha ihtimali beyin süzgecinden geçirmiyorsunuz.
vay be harbiden şanslı insanlarsınız, değerini bilin.
Gün içinde spor yapıp, fiziksel aktiviteyle vücudu yorduğunuzda ortaya çıkması muhtemel durum. O zaman horul horul uyuyorsunuz valla, ne sorunu, ne sıkıntısı kalıyor.
senelerdir kıskandığım insan modelidir. ulan aklınıza hiç mi geçmişiniz, yapılan yanlışlar, ibnelikler, yenilen kazıklar, yaptığınız kötülükler, iyi veya kötü anılarınız gelmiyor? nasıl başarıyorsunuz anında uyumayı?