(oku yasukata) japon mareşal ve modern dönem japon imparatorluk ordusunun ilk dönemlerinin öncü figürlerindendir. 1847-1930 arasında yaşamıştır.
ilk olarak tokugawa şogunluğunu yıkarak meiji düzenlemesini yönetime hakim kılmak için mücadele eden güçlerden olan choshu bölgesi askeri güçlerine katılarak askeri kariyerine başladı. meiji döneminde yeni kurulan japon imparatorluk ordusu'nun komutanları arasında yer aldı. ilk önemli görevlerinden birini 1871'deki samuray ayaklanmasının bastırılmasında yaptı. 1874'te tayvan 'a yapılan askeri operasyonda görev aldı (bu, japon imparatorluk ordusunun ilk denizaşırı harekatı niteliğinde olduğundan önem taşıyan bir harekattı). sonra ülkede başka isyanların bastırılmasında da görev yaptı.
1. çin-japon savaşı'nda görev aldı. daha sonra ülkeye dönerek merkezi koruma birliklerinde komuta görevleri yaptı. 1895'te "baron" dengi bir asalet ünvanı aldı ve 1903'te orgeneral oldu.
1904'teki rus-japon savaşı'nda ordu komutanı olarak cephe görevine gitti ve üç büyük savaşta ve daha başka harekatlarda büyük başarılar gösterdi. 1906'da "altın uçurtma nişanı" kazandı, 1907'de "baron"luktan "kont"luğa yükseltildi. 1911'de daha ziyade onursal anlamı olan mareşallik (feldmareşal) rütbesine getirildi.
oku, kurmay ve strateji toplantılarına katılmayı reddeden bir generaldi; bu nedenle namı "yalnız kurt"a çıkmış ve kendi başına aksiyon gerçekleştirebilen parlak bir taktikçi olarak ün kazanmıştır. bununla birlikte, oku'nun bu tür toplantılara katılmamasının sebebi olarak daha ziyade kısmen sağır olması ve tartışmalara katkıda bulunma ve cevap verme konusundaki yetersizliği gösterilmektedir.
politika konusunda hiç ilgisi ve hırsı olmadığı nakledilmektedir. nitekim, savaş sonrası köşesine çekilmiş ve adeta bir inziva hayatı yaşamıştır. hatta 1930'da öldüğünde ölüm haberi duyulunca halkın çok şaşırdığı ve onu yıllar önce ölmüş zannetmekte oldukları ortaya çıkmıştır (bkz: mandela etkisi).
