avrupa'da, orta gelir grubunda bir genç; ailesi tarafından, onsekizinde kıçına tekmeyi yer ve kendini, ekmeğin aslanın ağzında olduğu yaşamın içinde bulur. bazı önemsiz istisnalar dışında o, hayatını kendi başına kazanmak zorundadır. çoğu genç, üniversite ücretini çalışarak kazandığı parayla öder.
ülkemize dönersek; bu yaşlar bizde, avrupa ülkelerinin tersine, 'anasının kuzusu' yaşlarıdır. o, çukura doldurulup yakılması gündeme getirilen yaşlıların, genç nesillerinin, daha iyi bir eğitim alabilmesi için çırpındıklarını, aslında, maaşları kendilerine ve eşlerine rahatlıkla yetebilecek iken, sadece çocuklarının geleceğini garanti altına alma gayretleri ile ikinci bir işte çalıştıkları gözlenmektedir.
şahsen ben,
- yakmadan önce, etraflıca düşünelim.
derim. ayrıca burada,
- komşumuz yunanistan'ın suçu nedir? onu hiç anlayabilmiş değilim.
