ozan arif'in dönemin cumhurbaşkanı kenan evren'e hitaben yazdığı eseri.
Dert bir değil gardaşım, hangini alsam ele.
Her gelen anlatıyor vuruyor tele.
Ne mutlu bakmıştık şu oniki eylüle!
Söndü bütün umutlar, hepside gitti boşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Zenginin keffi gıcır, karşısında duran yok,
Vurguncu bir yol bulmuş, hesap, kitap soran yok,
Fukara kan ağlıyor, yarasını saran yok,
Üç aydır et değmemiş ne damağa ne dişe,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Köylü oldu perisan, tavuğu aç kazı aç,
Gözü, eli, ayağı, ahırda öküzü aç,
Oğlunu everemez, karısı aç, kızı aç,
Elindeki mahsulu gitmiş üç.beş kuruşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
işçi zaten çöp gibi, ayakta duramıyor,
Çocuklar uyumadan evine varamıyor,
Sendikalar sapsarı, hakkını aramıyor,
iş veren gayet rahat, işçi yanmış ataşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Bir memurun aldığı onbeşyirmibin lira,
Yarısını mecburen evine verir kira,
Bakkala uğrar ise fırına gelmez sıra,
Odun, kömür, giyecek zaten sığmaz maaşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Kolera gibi rüşvet memleketi kapladı,
Her devrin zağarları hayli servet topladı,
Ahlâksızlık hançeri sırtımıza sapladı,
Kürtaj serbest gardaşım, müsade var fuhuşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Kim diyormuş rüövet yok? Âlâsı var âlâsı...
Çocuğunun isviçre'de doldu taştı zulası.
Küçük esnaf kalmadı hepsi çekti iflası.
Elli kazanç, yüz vergi esnaf olda sen yaşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Konsoloslar ne yapar, bunu hiç anlayan yok,
Gurbetçinin derdini, soran yok, dinleyen yok,
Yabancı düşman olmuş, bunu bir önleyen yok,
Fakat döviz dedinmi, taparlar sümme haşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Bir zaman Özal idi ekonomi incisi,
iki avuç dolara göbek atma öncüsü,
Şimdide Kafaoğlu Medîne dilencisi.
Gırtlağaca borçlandık gökteki uçan kuşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Dünyaya rezil olduk buda ayrı mesele,
Kaç kişiyi yedi be şu Ermeni Asala,
Demeçli kahramanlar millet doydu masala,
ikibuçuk Ermeni zorluyor bizi tuşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Lojmanlandı maaşallah Türk'ün şanlı ordusu,
Lojmanlar gayet löküs altında gazinosu,
Gece kondu sersefil ne ışık var, ne de su.
Ne yapsın garibanlar gıçını siler taşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Türkiye'de sırf renkli televizyon dizisi,
Ahmet Kenan paşanın tantanalı gezisi.
insanı güldürüyor laflarının bazısı,
Pozlar dersen Atatürk, seyredenler pür neşe!
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Terörün döktüğü kan, bunlara azık oldu,
Anarşinin bedeli böyle bir kazık oldu,
Fatsa kuruldu amma, Orduya yazık oldu!
Siyası emellere Ordu yapıldı maşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Namusuyla veto var parti-marti kuramaz,
Namussuz oldunmuydu hiç kimse duramaz.
Seçimle de bu millet rahat yüzü göremez,
Çünkü şimdi siyaset kaldı beş-on godoşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Süleyman'la Bülent'i gâliye almıyorlar,
Erbakan fasa-fiso onu hiç bilmiyorlar,
Korktukları tek Türkeş, Onu da salmıyorlar.
Daha kimden korkacak, ne lüzum var telâşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
Ârif'ten anlatması duyun efendim duyun,
Bilmem daha ne kadar sürecektir bu oyun,
Dünkü Safiye Aylâ, bugün kü Emel Sayın!
Çankayada her akşam artistlerle başbaşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan Paşa.
