"ölsündür o zaman" insanıdır.
ama olmaz işte, içdürtülerimiz yaşamak eğilimindedir.
Okyanusun ortasında, küçük bir kaya da tek başına yaşamakta olsa, sonsuza kadar yaşamak.
(bkz: hayatta kalmak)
cennetten kovulan buralarda olsaydı üzerinde söylenecek ne varsa söyleyeceği insandır. öyle eksiksiz anlatırdı ki bu insanın yalnızlığındaki kalabalık acıları; bize sadece susmak kalırdı;
kısaca benimdir bu yavv nası anlatsam ruhum doksan yaşında rahat vardır herhalde.
annem: kızım sana eleğini aldım git odanın duvarına bi çivi çak da as bakayım
ben: ne eleği beee nuri * git işine bi zaten mecalim yok yaşamaya!
annem: tamam bende ondan aldım zaten bütün hayatını yaşamış,feleğin çemberinden geçmiş ömrünün sonuna gelen ruhun için aldım ununu elemiş eleğini asmış daki o eleğini asan sensin işte!
ben: haaaa o zamansa başka ver bakayım şurdan bi çivi bana dicem onu bile çakmaya mecalim yok nuri* kurtar beni bu hayattan sık gırtlağımı olsun bitsin beee hadi bee yap bi güzellik
annem: heyyy yarabbimm yavv alcam o eleği bi girişcem bi girişcemmm!!
ben: anne ne diyon sen yavv sus gari öldüm ben öldüm haberin yok mezarıma getir eleğini
annem: bu kız benim kızım olamaz hayır olamazz olmamalı!!!!
ben: eşeduehennaaa.......
vede ilahi bir ses duyulur ruhum huzura kavuşur herhalde artık
