son zamanlarda tartışılan bir konu efenim şöyleki 22 yaşında ki bir manken kızımızın açlıktan podyumda düşüp kalp krizi geçirmesi akabinde ölmesiyle alevlenen bir durumdur. sıfır beden dayatmalarının kadınlara ne gibi ruhsal ve bedensel bozukluklar getirdiği ortada.. ölüm..
oysa ki insan vücudu yaşamak ve fizyolojik işlemlerini devam ettirebilmek için gıdaya ihtiyaç duyar. bunu en gerizekalamız bile bilirken, yok olmaya çalışmak nedendir bilinmez.
hangi dönemde olduğunu hatırlayamadım ama, selçuklu-osmanlı devirleri arasında anadoluya gelen bir gezginin anılarında türkler için şöyle bir söz geçer: 'türkler yemek için yaşamazlar, yaşamak için yerler'. bir dönemin avrupası'na bir de anadolu'suna bakınca şaşırmış olmalı ki, yazmış.
***
kişinin yaşamak için yemek yerken aynı zamanda yediği yemekten zevk almasının doğru mu yanlış mı olduğu hesaplaşmasını yaptığı sorudur bu...
tabiki yaşamak için yemeli ama, vicdan azabı çekmeden, yemeği bir sanat olark görmeli, mideyle beraber gözü ve ruhu da doyurabilmelidir insan...
