toplumsal mutluluğun yasakçı zihniyetle sağlanamaması durumudur.
elbette ki insanlar topluca yaşadıkları yerlerde bazı kurallara tabi olurlar ve belli bir düzen içinde yaşarlar. ancak bu düzenin oluşması ve korunması öncelikle insanların belli bir medeniyet ve eğitim düzeyine erişmesi ile sağlıklı bir şekilde yürür. özünde doğru bile olsalar, kuralları devamlı yasaklarla, baskıyla, onur kırıcı cezalandırmalarla, işkenceyle insanlara dayatmak ve sürdürmeye çalışmak, orta ve uzun vadede olumsuz sonuç vermeye mahkumdur. böyle yaklaşımlar dikta rejimlerine veya toplumsal trajedilere yol açar. o nedenle, insanların özgürlüklerini de tanımak ve sağlamak, serbest düşünceye ve fikir özgürlüğüne önem vermek gerekir.
