Seni gecelerde arıyordum
Oysa sen hep gecelerimde kayıptın
Yasak sınırları çiziyordun yüreğime
Beni sevdanın sınırlarıyla savaşmaya zorluyordun
Kalbimin beyaz bayraklarıyla taşrada
Hayallerimin kırık seferlerinde
Gün gelecek diyordum karamsarlığın en çıkmazlarında
Ve
Sen, terkedilmiş bir şehrin
içinde küçük hayallerin ve umutların kaybolduğu aramışlığısın
Hala umutların gerçekleşmediği o savrulmuşluk
Sen,
biten bir kavmin geride bıraktığı değerli ganimetisin
Ve gitmek gitmek miydi bir yara bırakıp geriye
Hümanizm miydi insanları kalpsizleştiren
Bu kadar zor mu yaşamak ölmenin kolaylığında.
