büyüdükçe kaybettiğimiz şeylerden biriside budur efendim.. her girilen ortamda birçok arkadaş edinilebilir fakat dost denilen şey oldukça zordur.. çünkü büyüdükçe hayal kırıklıklarının ve pişmanlıkların etkisiyle kimseye içimizi dökemez, onlarla hayatı paylaşamayız.. hemen hemen herkesin dost diye nitelendirdiği insanlar ya çocukluktan, ya da lise/üniversite zamanlarından kalmadır ve bir kaç tanedir.. hoş fazlasıda iyi değildir..
aslında büyüdükçe zorlaşan bir şey yoktur, küçükken okul ve çevresi dediğimiz ortam varken; büyükken iş ve çevresi mekan vardır hatta buna artı olarak birkaç yıl için gece hayatını da ekleyebiliriz, tabi gece hayatında ne kadar kalıcı dostla tanışabilirsiniz bilmem de. diyeceğim şu ki şartlar ve fırsatlar her zaman hemen hemen aynıdır, yeter ki siz her zaman eveylibıl olun.
yaşın verdiği olgunlukla kendinden büyüklerle çok rahat anlaşılırken küçüklerle kesinlikle anlaşılamaz.
çok insan tanımak, her türlüsüyle olumlu-olumsuz iletişim kurmak yıpratıyor. sonucunda dost bulmak zorlaşıyor.
