bugün düşündüm de, efendi dediğim insanlar 18 yaşına gelince abazan oldular, bir tuhaf oldular.. yani, en çok ona güvenirsin biliyorsun. fakat o artık 18 yaşında ve "her şeyi yapmak istiyorum" diyor.. ne yapabilirsin ki? aklındaki efendi diye tabir edebileceğin kişi yok yani, değişmiş falan. kötü şeyler bunlar..
bu şarkı, şarkıdan öte bir şeydir. sanırım bir çok yaş grubu arkadaşlar bu şarkıyı dinleyince aynı hissiyata kapılmıştır.
kendimi bildim bileli eğitim-öğretimin içinde oldum. kendime göre bir çok şey yaşadım ama bir türlü zannettiğim kadar büyüyememiştim. (uyudum, büyüdüm gibi göründüm ama büyümedim.)
bir sürü çıkmazlar çıktı karşıma. çıkmaz dedim ama çıktı. e çıkış yapmıyacaksan da geri dönüp başka yollar seçicektin... (sorular vardı cevapları çok şıktı.)
üniversite sınavı demiş. bize ygs lys falan vurdu. dolayısıyla 3 saat değil de bir kaç güne yayılmış 6 saat etti sınavlar. o saatleri düşündükçe kendimi başka bir insan ilan ediyorum her seferinde. (sanma ki şu son üç saatte, hiç kimse ya da birisiyim.)
şarkıyı ilk dinlediğimde 15 yaşlarında falandım sanırım. o gün de dahil ne zaman dinlesem bu şarkıyı kendimi hep 18 hissediyorum. (ben daha 18im.)
herşey için sınırdır. nedeni açıktır; 18e gelene kadar "off bir 18e gelsem" dersiniz, 18'e gelip çabucak geçtiğini gördüğünüzde "keşke hep 18 kalsam" dersiniz.
sözleri saf,kırlmış,yıpranmış,ne yapacağını bilemeyen ve yaş itibariyle hayatının en büyük sınavını verdiğini zanneden bir genci betimlerken,sert ve isyankar müziğiyle de o dönemin tüm karmaşalarını,çelişkilerini,gelgitlerini gerçekten hissettiren nil karaibrahimgil şarkısı..
aradan yıllar geçince "girdik,bitti" gibi kalıyor aklımızda,iyiki de öyle kalıyor ama şarkıyı dinleyince,o günlere dönünce gerçekten çektiklerimizin,korkularımızın yaşımızın ne kadar üstünde olduğunu bir kere daha hatırlıyor insan
çocukluktan yetişkinliğe geçişte ara dönemdir.. bu yaşta insan sorumluluklarının farkına varmaya başlar. yeniden çocuk olmak için tanrıya yalvarmaya başlama ya da ana rahmine geri dönme isteği bu yaşlarda başgösterir.. lakin büyük adam olmanın çocukken hayal edildiği kadar keyifli birlşey olmadığı o yaşlarda anlaşılır..
