hemen o'nun yanına gidip, doyasıya bakarım gözlerine. ölücem nasıl olsa, tüm gururumu yok sayıp ağlarım saatlerce, seni seviyorum deyip. o da taş kalpli değil ya ses çıkarmaz elbet birgünlük mutluluk oyunu oynamaya. söz isterim sonra o'ndan "o'na zarar vericek kişilerden" uzak durması için. sonra, yine ağlarım. ağlarım ama öleceğim için değil, o'nu bu hayatta yalnız bırakacağım için. içim içimi yer heralde "başka biriyle olma ömrünün sonun kadar, lütfen" demek için ama diyemem ki! isteyemem ki böyle bencilce bişey! sonra, yine ağlarım sessiz, içime içime.. sarılırım sonra doyasıya. ses çıkarmasa bile rahatsız olucaktır biliyorum ama gidiyorum be. hem belki bakarsın bu kadar şeyden sonra o da hisseder bişeyler. hissetse nolur bunca yıl sonra!
sabah olur ardından. güneş doğarken o, yaban ellere; ben sonsuzluğa...
