sözünün er'i değildir. sözünün er'i olsa bu söylemi gerçekleştirecek bir ağırlığa ulaşmamış olurdu. yine de kendisine hak verilip, gülümseyip dinlenmelidir.
nedense hep pazartesi günleri hedef olarak seçilmiştir ancak o kutsal pazartesi günü geldiğinde:
- aaaa hüsamettin bugün pazartesimiydi? bak hiçte haberim yok.neyse bi dahaki bahara artık.
diye dialoglarda bulunan insan modeli.
yaşamak işin yemek değil yemek için yaşamak lazım felsefesini ilke edinmiş insancıklar. bugün yediklerinden pişman olmamak için yarın rejime başlıyacağım cümlesini hergün kurarlar.
önce hafta başıdır o yarın, daha sonra çarşambaya kayar derken cuma gelir ve bu haftasonu geçsin cidden başlıyorum denir. ve o yarınlar bir türlü bitmez...
