4.
-
şiirlerde dize sonlarında tek ses benzerliğine verilen addır.
3.
-
tek ünsüz benzeşmesine dayanan uyak. genellikle halk şiirlerinde kullanılmıştır.
öldürüp kanıma gi-r-me
gayrılara gönül ve-r-me
ela göze siyah sü-r-me
çekme beni öldürürsün
2.
-
yarim uyak olarak da bilinen kafiye ce$ididir. dize sonuda tek ses uyumu ile gercekle$ir.
sen ne ayaksin burd-a
manavdan armut alm-a
bu durumda yarim kafiye gercekle$ir.
1.
-
dize sonlarındaki tek ünsüz benzerliğine dayanan uyak çeşididir.
