girdi koluma abim bahçeye çıkardı. kardeşim nedir olay anlatmak ister misin, aysima neden intihara kalkıştı dedi?
gel de cevap ver amk. abinde olsa, etden candan aynı kandan da olsan, sevdiğim kadına tecavüz etmişler abi diyemezsin. bırak abiyi, anneye babaya bile diyemezsin. kimselere diyemezsin, eğer seviyorsan sanki sana tecavüz etmişler gibi gizlemelisin bunu.. o acınası bakışları, o piç bakışları, o beyinlerinde oluşan yarrak gibi düşünceleri bir ömür boyu üzerinden çekmek istiyorsan sükutca durmalısın. gıkını çıkarmamalı sadece salak salak dinlemelisin.
boşver abi dedim.
gömleğin cebinden sigarayı ağzıma alıp kibriti çıkartım.
yaktım yanmadı.
bir daha yaktım yine yanmadı.
bi daha denedim yine yanmadı.
kırılıyordu kibritler.
lan bi insan kibriti yakamıyorum diye ağlar mı amk? ağladım resmen.. çocuk gibi ağladım.
bu kibriti böyle ince yapanın sülalesini sikeyim diye ağladım. kürdan bile bunlardan daha kalın deyip ağladım. döktüm elime hepsini, birleştirip yakmaya çalıştım ağladım.
olmuyordu... yapamıyordum.
omzumdan tuttu abim. cebinden çakmağı çıkartıp ' bi vazgeçemedin şu kibrit sevdandan '' deyip yaktı sigarayı. sakin ol kardeşim dedi. ilk kez o kadar çok kardeşim demişti ki, çocukluğum boyunca hiç duymamıştım. hep ismimle hitap ederdi.
bir abinin içtenlikle kardeşim deyişinin ne denli moral verdiğini o hastane kapısında öğrendim. sokaktaki çocuklardan dayak yediğim zaman bile yalın ayak koşa koşa gelip kurtarması yanında fıs kalırdı...
resmen 3 kelimesinden biri kardeşimdi. kardeşim diyordu. sürekli kardeşim dedi ve hepsi içtendi. hepsi kalpten, hepsi en derinden...
aradan epey zaman geçtikten sonra doktordan haber geldi. durumunun kritik olmadığını bilincinin yerinde ve sağlıklı olduğunu söyledi. görebilir miyiz dedim. görebilirsiniz dedi.
heyecanla odaya girdik. aysima ağlak bir halde yatağında yatıryordu. babam uykusuzluktan perişandı. abim omzumu sıkıyordu. geçmiş olsun dedik, dudağını büktü, hafifçe kafasını sallayıp duvara baktı.
bizimkilere siz eve gidebilirsiniz, ben aysima ila taksiye atlar gelirim dedim. 5-10 dakika sonra gittiler. aysima ile yalnız kaldık. oda da çıt çıkmıyordu.
tanrım, saçları...
saçları kafasının altında kırılmışlardı...
o boynu, o kulakları, o yanağı, o dudağı, onu izlerken onu kaybetmekten korktum. terk etmeyi düşlerken onsuzluğu hayal ettim..
dayanamadım, yapamazdım aysima'sız.. sessizce yerimden kalkıp kafasını kaldırdım ve saçlarını düzeltip tekrar yatırdım. hemşire geldi, neyiniz olur diye sordu?
karım olacak lafını duyunca, aysima ağlayarak elimi sıktı.
ilk kez ağladığı zaman gamzesini gördüm. ağlamak bile ona yakışıyordu.
yıllardır hep masum birini düşlerdim. evleneceğim kadının ilk erkeği ben olayım derdim. ilk tuttuğu eller benim elim olsun isterdim, ilk baktığı gözler ben olayım, ilk göz ağrısı ben olayım derdim. ben de açsın gözünü isterdim.
başkasıyla birlikte olmuş bir kadını hayatta istemezdim. benim evime giremez, benim yatağıma yatamaz derdim. benim midem bunu kaldırmaz, benim çocuklarımın anası olamaz derdim.
ama hayat işte, kesinlikle büyük konuşmayacaksın. bu hayat öyle bir hayat ki, asla yönünü bilemezsin. ne olacağını kestiremezsin. tıpkı bir anten misali gidiyordu hayatım. nereye çevirsem olmadı, olmadı, olmadı, olmadı...
ses var ama görüntü yoktu.
bom boktu aslında hayatım.
karım olacak dedim ama görünürde pekte ahım şahım bir mutluluk hissetmedim. tuhaf bir duyguydu...
aşk tek başına nefret, ayrılık ve acıma hissi ile savaşıyordu ve şu an bunda çok başarılıydı. kalbim onundu.. aşk kazanıyordu...
çağırdım taksi, çıktık hastaneden. bindik arabaya. aysima iki eliyle elimi tutuyor başını omzuma yaslıyordu. eskiden olsa bende kafamı ona doğru yaslardım ama nefret hissi o an kalbime kurşunları yağdırıyordu. ayrılıkta ona mermi tutuyordu.
ama aşk hala direniyordu. aysima'nın kokusuyla hayat buluyordu.
aysima kafasını yanağıma sürüp 'beni bırakma ne olur ' dediği an aşk olan gücünle atağa geçti. hızlandı, heyecanlandı. hem nefreti hem de ayrılığı egale edip beynimi zapt etti. elimi havaya kaldırdı ve usulca aysima'nın boynuna doladı. yanağını okşadım..
tüm aile aysima'nın başına toplandı. annem telaşla 'ne oldu kızım, neden bunu yaptın' dedi. anne sonra konuşuruz dedim, aysima biraz dinlensin, annesi onu evlatlıktan red etmiş o da kızıp intihara kalkışmış, zaten bunalımda, sağlıklı düşenemiyor dedim.
oğlum kim bunun annesi, artık gelsin tanışalım dedi,
haydaa deyip aysima'yı yatağa yatırdım. fırsattan istifade ennemlere gelip bak bu kızı üzmeyin, 3-5 dakika hastaneye geç gitseymişik ölebilirmiş, bu kız ölürse bende ölürüm, 3-5 kürekte benim üzerime toprak atarsınız anne dedim.
ayakta ama..
tam bağrıma bağrıma tam kalbime dedim...
oğlum öyle konuşma dedi,
yok anne, artık kavga gürültü istemiyorum, artık kafam hiçbir şeyi kaldırmıyor deyip çıktım evden.
ve yine doğru eskihisar sahiline o meşhur kayalıklara gittim. sabah saat 9 buçuktu...
biraları alıp kayalıklara oturduğum da salak salak gülmeye başladım. alexsi texsas tan tut, sibel kekilli'ye, sibel kekilli'den den tut sasha grey'e kadar bir çok o porno yıldızının sike oturmasından daha çok kayalıklara oturduğumu anladım. rahatlıyordum amk, gevşiyordum. sabah güneşi bira şişesini sik gibi parlatıyor, şişeyi ağzıma alıp bi fırt çektiğim an manyak manyak gülüyordum.
sakso çekiyomuşum gibi hissettim kendimi.
psikolojim git gide bozuluyordu. birileri beni dövsün rahatlayım hard core takılayım istedim. geberene kadar dayak yemek istiyordum. ağzım burnum her tarafım yamulsun istedim.
bazı erkekler böyledir. kendini çıkmaz da bulduğu zaman, çok sinirlenip öfkelendiği zaman tuttuğu şeyi kopartacak gibi güçlü hisseder kendini. birine yumruk atsam cüneyt arkın misali 5-10 kişiyi yığarım diye düşünür.
zaten savaşlar da hep böyle kazanılır. komutan gaz verir ' ölmeden dönmek yok asker , gerekirse bombanın üzerine atlayacaksınız, gerekirse kolunuzu bacağınızı bırakıp koşacaksınız. gerekirse ölen arkadaşınızı sper yapacaksınız. vatan bu asker.. ananız, babanız bacınız için savaşacaksınız, siz boşuna komonda olmadınız askerr, hakkınızı helal edin, haydiyin aslanlarım, haydiyin '' falan der.. asker de allah allah diye yardırmaya başlar. öfkelenir çünkü. sinirlenir düşmana..
düşman dedim ama benim düşmanım mıydı aysima?...
kafam iyice dağılıyordu, öfkeme yenik düşmemeliyidim. bıraktım birayı ve arabaya atlayıp eve gittim.
eve geldiğim de aysima uyanıktı. yatağa oturmuş fotoğraf albümlerine bakıyordu.
yatağın kenarına oturup albümü elinden aldım.
söyle dedim o adam kim ?
dizlerini karnına çekip şimdi konuşmasak dedi,
- hayır bilmek istiyorum, kim bu orospu çocuğu,
+ ....
- söyle hadi.
+ ....
- ağlama da söyle
+ ....
- aysima söyle dedim.
+ üvey babam
kısık bir sesle üvey babam demişti. aptallaştım bu lafı duyunca , o yüzden annemle aramız iyi değil, o yüzden ondan nefret ediyorum falan diyordu ama ben hiçbir tepki göstermiyordum. adam bu yüzden mi hapise girmiş, hani yaralama olayıydı? hiç soru sorasım gelmedi.
acıma hissi ve kin çoktan taaruza geçmişti bile.. içimde sessiz kıyametler kopuyordu...
final maçını kaybetmiş futbolcu edasıyla terk ettim odayı. kapıyı açtığım da annem başındaki tülbentini ağzına kapatmış ağlıyordu. sana noldu anne dedim.
doğru mu bu oğlum dedi.
herşey üst üste geliyordu. bizi mi dinledin anne diye bağırdım. niye dinleyim oğlum sesiniz odaya kadar geldi dedi. ne yapacaksın şimdi? ne olacak dedi? baban duyarsa, abin duyarsa nolur biliyor musun dedi.
tuttum omuzundan, bak bu yaşıma kadar hiçbir sırrım olmadı, sana hiçbir sırrımı paylaşmadım, bu bizim sırrımız olsun anne dedim. ağlıyordum. annelik yap bana.. bana sahip çık anne dedim. ağlama oğlum dedi.
anne ben ağlıyorum hakketten dedim. ağlama dedi. gel otur konuşalım dedi. evlenecek misin? nikah yapacak mısın dedi?
sorular sorular sorular.. beynim giderek sikildi.
ben çıkıyorum deyip her zaman ki gibi çekip gittim...
ama bu sefer gittiğim yer kayalıklar değildi. aysima'nın annesi idi...
yarım kalmış bir aşk hikayesi yoktur. bir aşk yarım kalamaz. yarım kaldıysa aşk değildir. aşk sonsuzdur. aşk hiç bitmez. eğer başladıysa sonuna kadar süren mükemmel bir duygudur.
kukla kusura bakmasın, kendisini de çok severek takip ederim ama bazı ufak ayrıntılardan kurmaca olduğu anlaşılıyor. Zaten kendi de gerçek olduğuna dair bir iddiada bulunmamıştı.
Yalnız betimlemeleri o kadar iyi ki, hayatımda hiç görmediğim yerler gözümde birer birer canlandı.
el firenini çekip arabadan indim. 5 basamaklı merdiveni çıkıp zile bastım. megofondan kim o diye ses geldi. kukla ben, aysima'nın birlikte olduğu adam, açar mısınız kapıyı, konuşmak istiyorum dedim. şlak açıldı kapı. bir kat çıktıktan sonra nevin hanımı kapıda beklerken gördüm. tepki göstereceğini, bağırıp çağıracağını sanıyordum. fakat yanılmışım. buyrun deyip içeri davet etti. şaşırdım biraz. gayet medeni davranıyordu.
ayakkabıları çıkarıp daldım içeri. gül desenli soluk bir çekyata oturdum. o da karşı çekyata oturmuş ellerini dizlerine koyarak duruyordu.
fırtına öncesi sessizlik vardı odada. gong sesini bekleyen iki boksör gibi birbirimizi süzüyorduk. bir soru sorsak kıyamet kopacaktı sanki. ilk darbeyi onun yapmasını, onun sormasını bekledim.
sormadı..
mal mal bakıyordu. içimden sikeyim senin bakışlarını diyerek olaya girdim,
- merak ettim de nevin hanım, neden hiç kızınızı arayıp sormadınız? öldü mü? kaldı mı? neden hiç üzerine düşmediniz ?...
- kızımı merak etmediğimi mi sanıyorsun? sen kimsin ki? beni tanıyor musun da böyle konuşuyorsun?
+ kızınız kaçtığından beri bir kez bile aramadınız nevin hanım.. tavuğun yanından civcivi alsanız tavuk bile kabarır. bu nasıl bir anneliktir böyle?
- aramadığımı mı sanıyorsun, başka hattı da var onun ve o numarayı bana vermedi. uzun zamandan beri onu kullanıyor.. hem sesinizi yükseltmeyin. çıkın lütfen evimden.
+ hayır, bir yere gitmiyorum. oturun oturduğunuz yere. neden polise haber vermediniz peki ?
- aysima 26 yaşında yetişkin biri. sevdiğim adama kaçıyorum, kurtuluyorsun benden deyip gitti. buna hangi polis bir şey yapabilir?
+ sizi neden sorumlu tutuyor? kim bu tecavüz eden adam? siz nasıl bir herifle evlisiniz?
- o adam bitti benim için. o konuyu konuşmak istemiyorum.
+ nasıl oldu nevin hanım? lütfen söyleyin bilmek istiyorum.
bu soruyu sorduğuma ben bile inanamıştım. hayat bana çok şey öğretiyordu.
eğer sevdiğiniz bir kadına tecavüz etmişlerse '' o adam kim? o adam nasıl biri? olay nasıl oldu? '' tüm detayını öğrenmek istersiniz. hatta onu görmek, şeklini şemalini tipini her bi bokunu bilmek istersiniz. tecavüze uğrayan kadın görmek istemez. fakat erkek muhakkak görmek ister. hatta öldürmek bile ister. kolay değildir bu.. sonuçta kadının ırzına geçilmiştir ve o kadın sizin kadınınızdır.
ses tonum yükseldikçe ve mazi hakkında sorular sordukça kadın dayanamayıp ağlamaya başladı. bak sen iyi birine benziyorsun, kızımı bu haliyle kabul edip sahiplenmişsin, ne olur onu hep mutlu et dedi. hıçkırıyordu.
- mutlu et diyorsunuz da nevin hanım, kızınızı kaçırırken, zahmet edip kapıya bile çıkmadınız. bırakın kapıyı cama bile çıkıp bakmadınız. ne iş bu?
+ engel olmamdan korktu. odaya kilitledi beni.
- aysima zaten mutlu değil ki bu evde? neden engel olacaksınız? mis gibi evlenecek işte kızınız. göbek atmanız lazım sizin.
+ lütfen daha fazla soru sorma.
ağlıyordu sürekli. mutlu et kızımı, mutlu et deyip duruyordu. hal ve hareketlerinden nevin hanımın pekte suçlu olmadığını, asıl suçlunun o hapisteki piçin olduğunu anladım ve bir umut dayanamayıp sordum,
- bu adamın kıyıda köşede kalmış bir fotoğrafı var mı? ben sizi anlıyorum siz de beni anlayın lütfen. görmek istiyorum sadece. beynim de canlandırdığım siması kafamı gittikçe şişiriyor, kurtulmak istiyorum bundan, kim bu? var mı resmi hiç?
yok diyeceğini bile bile sordum...babacım bana bisiklet alır mısın diyen fakir çocuğu gibi bir umutla sordum. sordum ve nevin hanım'ın gözlerine baktım,
tabiki de yok fotoğrafı, ona ait hiçbir şey yok bu evde dedi.
- belki unuttuğunuz bir belge ve ya diploma olabilir. onların üzerinde küçükte olsa vesikalık bir fotoğraf vardır. bakın nevin hanım, siz bana resmini göstermezseniz bile ben yattığı ceza evine gider yine bulurum bu adamı. anlayın beni nolur? hem benim mutlu olmam demek kızınızın mutlu olması demektir. çıldırmak üzereyim ben.
+ tamam ama başınızı belaya sokacağınızdan endişeliyim.
- nevin hanım, adam 2013 yılında cezaevinden çıkacakmış, o zamana kadar kim öle kim kala.. hem cahil bir insan değilim ben.. siz beni anlamak istemiyorsunuz sanırım.
+ peki, bekle bir saniye
dedi ve gözündeki yaşı avcuyla silip odadan çıktı. o an tarifi imkansız bir hisse kapıldım. 1-2 dakika sonra kadınıma sahip olan erkeğin resmini görecektim. benim öptüğüm dudakları öpen, benim sarıldığım bele dokunan, benim okşadığım saçı tutan, benim..
benim var ya o an içim içimi yiyiyordu. anasının ta amına koyım ben böyle sınavın, tanrı ne bunu bir kadına yaşatsın, ne de o kadını seven adama yaşatsın. hiç kimseye yaşatmasın.
evli olduğunuzu ve hırsızın eve gidip karınıza tecavüz ettiğini düşünün ve bunu öğrendiğinizi düşün.
nevin hanım çok geçmeden elinde bir kağıtla içeri girdi. ne olur ne olmaz diye saklıyordum bunu deyip kimliğinin fotokopisini iğrelti bir biçimde elime uzattı.
kal gelmişti birden, karabasanlar çöktü sanki üzerime. elimi uzatıp kağıdı alacak ne bir halim, ne de bir cesaretim vardı. demin ki kükreyen aslan bir kediye döndü adeta...
nevin hanım da kağıdı pek tutamadı elinde. 3 saniyelik zaman 3 yıl gibi geldi kadına ve hemen suratını buruşturup kağıdı kucağıma attı. gitti oturdu çekyata. o gül desenli çekyatın dikenleri batıyordu sanki..
belliydi, o benden de rahatsızdı...
