Çok takıldığım durumdur. Alpay Erdem'de Uykusuz dergisinde bu konuya değinmiş. Son zamanlarda yarrak var gibi bakan insanlar türedi her nedense. Bakıyor. Neden baktığını asla bilemiyorsun. Ama ölümüne bakıyor. Bin tane neden arıyorsun, bulamıyorsun, bulduklarınla da eşleştiremiyorsun. "Yok yauv, bu nedenle olamaz" diyorsun, "öyle bir insan değil ki bu insan o nedenle baksın" diyorsun. Bir ara süper saçmalıyorsun böyle düşündükçe. Ama öyle, bakıyor. Tıpkı bir yarrak var gibi bakıyor. Soramıyorsun da. Birader sen bana acaba neden böyle yarrak var gibi bakıyorsun diye soramıyorsun. Çünkü bir kez yarrak var gibi bakan her şeyi yapar. Bela ondan sorulur. Bakıyor. Hiçbir şey yapamıyorsun. Bir yerde oturup birşey yiyemiyorsun, bir parkta bir banka oturamıyorsun. Bakıyor, yarrak var gibi bakıyor. Ölümüne bakıyor.
Fötr sapka ile sarıgazi'ye giderekten uzayli muamelesi gormus bir insan olarak anladim ki evet insanlar pek gormedikleri tarzi gorunce öyle bakiyorlar.
Neyse git gel oraya uygun giyinmeye basladim. E bu insanlar hala bakiyorlar. O zaman anladim ki insanlar her turlu bakiyorlar. Taktim sapkami ve tum bakislari gormezden gelerek dersime gittim bir guzel.
Ben erkegim. Sen de erkeksin dayi. Guzel de degilim dayi, cirkin bi adamim dayi. Neye bakiyosun amk anlamiyorum ki? Ve sen teyze. Sanane amk eve ne aldigimdan? Posetime niye goz dikiyosun. Goz goze geldikten sonra neden bakmaya hala devam ediyorsunuz bre insanlar? Bok mu var?
ankara'da mersin idmanyurdu formasıyla gezerken bakan insanlardır. bazen de bıyık altından gülerler gülüşüne sıçtıklarım. bok var di mi bön bön bakıyorsun?
