''bir gecede o kadar iyimser ve pozitif olmuştum ki çaresizlikten, pollyanna bile benim yanımda eroinman bir orospu kadar umutsuz kalırdı! ''
sağlam cümle kurmuş.
itirafını okudum. umudunu kaybetmemesi dileğiyle. şehirlerin değişmesini hiçbir şeyi değiştirmiyor. evet teslimiyet huzur verir. her zaman öyle olmuştur. kendinden kaçma dostum. zaten dünyaya hapsolmuşuz. nereye kadar.
Uzun zamandir psikolojik tedavi görüyorum belkide en ağırlarını son 2 aydir iyiyim galiba dusunmuyorum pek normal insanlar gibi universiteye hazirlaniyorum ailemle iyi geciniyorum iyi arkadaslarim var sifir noktasini gormeden onceki dönemin aksine bugun itiraf sayfasinda rastladim kendisine ve suana kadar yazdigi herseyi okudum ve bana eski beni hatirlatti bende boyle seyler karalardim ha tabi bunlari paylasamiyordum defterime yazardim cok cesur geldi bana kıskandım kimse okumasin diye yakmistim 100lerce sayfayi simdi ise tekrar dusunebildigim o gunlere döndüm tekrar farkina vardim biraz olsun hala dusunebilen tarafimin var oldugunu hatirladim mutlu oldum suankinin aksine tesekkur ediyorum kendisine yazmaya devam etsin hep yazsin.
