hergün biraz daha artar bekleyişler, çaresiz eve dönüşlerdir.. bir hazan sabahında, sabahcı kahvesinden..
bitse, ah bir bitse bu gönül rahata erer, ne gam kalır ne keder..
gönlün yolu açılır. belki de bahara erer muradları.
bir çağlayan gibi kanamaz.
mesafelere rağmen bu gönül unutur, gider, içinde sönmeyen aşka inat..
unutmamaktır. unutulmayan aşktır her iki taraf içinde. her ayrılık sonrası kişilerin aklına düşer: acaba onunla birlikte olabilseydik bir ömür sürer miydi? mutlu olabilir miydik? yeryüzüne aramak için düştüğüm ruhumun diğer yarısı o muydu acaba? Belki de hayatımızın hatasını yaptık son bir şans daha tanımamakla birbirimize... şeklinde iç monologlar yaşatan aşktan geriye kalanlardır. yüreğin kara düğümüdür çözülemeyecek olan ve zamanı geri sarıp tamamlanması mümkün olmadığından bu aşk en mükemmeli olarak kalır. ne de olsa aksi ispatlanamaz. insanın en buruk bakışıdır kaybettiklerinin değerini anlayamayacak olduğu için. kötü bir şeydir işte, siz anladınız...
bitmiş olmasından daha iyidir.bi şeyin bittiğine şahit olmak yeni başlayanlara olan güvenini azaltır,büsbütün korkutur insanı.geriye candandan "her aşk bitermiş bir gün bildim "ya da teomandan "her güzel şey bitermiş " melodileri kalır.can yakar.
hiçbir aşk yarım kalmaz.. çünkü aşkın üç hali vardır: başlamayan aşk, tüketilen aşk ve sonsuz aşk.. belki sadece sonsuz aşk yarım kalmış sayılır çünkü böyle bir aşka asla doyulamaz hep yarım kalmış gibi gelir insana.. daima fazlasını istersiniz.. içinizden taşar.. karşınızdaki daha çok sevmek, ona daha çok aşık olmak istersiniz.. kalbinizin yarısı tamamlanmıştır ama duygularınız size hep biraz eksik gelir.. o kadar sonsuz bir duygudur ki bu asla tamamlanamaz..
hiçbir zaman unutulmayacak olan aşklardır. b*ku çıkacak kadar uzun sürmediği için, sadece güzel şeyler yaşanmıştır, bu nedenle hep iyi şeyler hatırlatır insanda.
çoğu hazin sonla biten gerçek aşklardır. çünkü mutlu sonla bitenler genelde aşk olmaz. birbirine manyak gibi, sırılsıklam aşık olan kaç evli çift vardır? vardır belki ama gerçek aşkı yaşayıp da birleşemeyen mutlu bitirilemeyen imkansız aşklar kadar değildir. hatta yüzde bir bile değildir belki de. aile içi kavga şiddet bunun en çarpıcı örneği. insan aşık olduğunu döver mi? iki insan sevip de kavuşamazsa aşık olurlar.
