belediye, valilik ve kaymakamlıklarca yapılan yardımların büyük bölümünün ihtiyaç sahiplerine yapılmamasıdır.
ülkemizin içide bulunduğu duruma rağmen, milyarca tl yardım yapılmakta, ancak bu yardımlar yapılırken ihtiyaç sahipleri değil de oy kaygısı düşünülmekte. tonlarca kömür vs. yardımları aynı kişilere değişik kaynaklarca defeaten yapılmakta. ihtiyaç sahiplerinin çoğunluğu ise bu yardımlardan yararlanamamakta. zira temel amaç ihityaç sahibine yardım yapmak değil, oyları bu yardımlarla garantiğ altına almak.
yapılan yardımlar insanları kolaycılığa alıştırmakta, insanlar nasıl olsa bu yardımlarla hayatımı idame ettiririm demekteler. her ne kadar sosyal devlet kavramının bir yansıması olsa da bu yardımlar, hem miktar olarak hem de seçilen örnekler olarak son derece yanlış yapılmaktadırlar. zaten yatmayı, kolaycılığı, çalışmamayı, kısa yoldan kazanmayı adet edinen insanımıza yapılan yanlış bir durumudur bu yardımlar. insanları çalışmamaya ve yatmaya teşvik eden başka bir devlet var mıdır dünyada?
evet norveç te su parası yok, katar da herşey bedava ama oralarda kişi başına düşen gelir 50.000 dolar ve işsizlik diye bir şey yok. sen işsizlikten dem vururuken bir yandan da insanları çalışmaya teşvik etmiyorsun. fabrika açacağına kömür, erzak dağıtıyorsun. dağıttığın kömür ve erzağı da ihtiyaç sahibi alamıyor. senin amacın sosyal adalet değil, oy avcılığı.
yardıma ihtiyacı olmayan gözü aç kesimin yardıma ihtiyaçı olduğunu dile getirdiği için ve gerçek yardıma ihtiyaçların sesini çıkartamamalarından doğan durum.
Bu tip yardımlar genellikle biz yaptık oldu mottosuyla ilerler. sırf yaşlı aylığı almak için çocukların üzerine yapılan binlerce liralık hesaplar, evler, araziler... diğer tarafta ise çok uzakta,doğunun el değmemiş yerlerinde değil, ülkenin en batısında çadırda yaşayan engelli çocuk sahibi aileler. bu şekilde vicdan rahatlatmak için ihtiyacı olmayana yapılan yardımlarla sorumluluktan kurtulamaz insan. bu yardımlar denize para saçmaktan çok da mantıklı değildir kanımca.
