aslı'nın beni dinlerken kendimden geçiren, evin içinde -komşuların bana deli diyecek olmalarına rağmen- bas bas bağırarak, adeta haykırarak söylediğim muhteşem, olağanüstü şarkısı.
dinleyip ağlamamamnın elde olmayan şarkıdır.
Şırıngayla çekip alsınlar seni, tüm vücudumdan ruhumdan,
Kırıntın bile kalmasın beynimde
Ki ben yine ben olayım...
aslı'nın sadece bu şarkı için bile bu piyasada olması yeterli şarkısı.
başka bir şarkı yapmasına gerek yok.
yapacağı da pek yok zaten ama bu şarkı yeter de artar bile.
çok ama çok ağlatan şarkı. sancılı bir ayrılık sürecinde dinlenmesi halinde etkisi kat be kat artmakta ne yazık ki. özellikle siz harap olmuş, tatillere gitmiş, tedavilere başlamış, bırakmış, bütün o ağır ilaçların yararlarından daha fazla yan etkileri ile uğraşmış, bilincinizi kaybedip acillere düşmüş, uykusuzluktan krizlere girmiş, her yeni yüzde onu görüp, boşlukta sesini duyuyor ve hiç aramayan sevgilinizin sizi aradığını zannedip beyninizin içinde ona atadığınız melodiyi kurtulamadan dinlerken, kendinizi kesiyor ve hayatını röntgenlemek için teknolojinin tüm nimetlerinden faydalanırken; onun istifinin bozmaksızın hayatına devam etmesi, arkadaşları ile tatile gitmesi, "bu anlattıklarını dinlemek istemiyorum" demesi, neşesinden zerre kaybetmemesi, yeni aşklara yelken açması, tüm bunlarda hiç payı yokmuş gibi davranması sizi ekstra kahredecektir. bencil olun. bir an önce bu lanet şeyden kurtulmaya bakın. emin olun ondan daha değerlisiniz. kendini düşünün. ve hatanızdan ders alın, bir daha sakın ama sakın aynı şeyi yapmayın.
yıllardır her dinleyişimde aslı'ya bunu yazdıracak şeyleri yaşatan arkadaşa teşekkür ederim. zira türkçe rock nadiren bu düzeyde bir eser üretiyor. kan, ter, gözyaşıdır.
