vardır böyle bir şey, evet. can sıkmaya başladı artık.
burası türkiye ve burada her ihtiyaçlı için bol bol yardım, bağış, kanun vs mevcut. peki suç kimde?
uzun uzun tanım yapmayacağım, bir iki örnek kafii olur sanırım.
diyelim ev almaya paranız yok. yap bir gecekondu, nasıl olsa üç beş sene sonra tapusu çıkar. ver müteahhite sonra, deste deste dairen olsun. şimdi bunu yapan devletin arazisini gasp etti mi, vergiden yırtıp kaçak inşaat yaptı mı, evet. diyeceksiniz ki bu adam fakir, mecburdu. iyi, peki. ama benim ailem ev sahibi olmak için kanuna nizama uyarak tam yirmi sene borç ödedi mi, evet ödedi. alnının teriyle ev sahibi olmak isteyen bu iki memurun suçu neydi peki? fakir olmamak mı? düpedüz enayilik.
üniversitemden burs istiyorum. derslerim fena değil, hariçten doktora yapıyorum ayrıca. dekanlık burs mülaakatı açıyor. kardeşin var mı, yok. anan baban çalışıyor mu, evet. eviniz var mı, var. arabanız var mı, var. neymiş, burs ihtiyaçlı olana, gerçekten ihiyacı olana verilecekmiş. ve verildi de. başarıya verilmedi sonuçta bu burs. ve ben kağıt üzerinde ihtiyaçsız bir insanmışım, onu öğrendim. kardeşim olmaması suçmuş, evimiz olması suçmuş, arabamız olması suçmuş, bunlara sahip olmak için yıllarca ter akıtmamız suçmuş. bursu alan bazı kişilerin ne derece ihtiyacı olduğu da yine kağıt üzerinde kanıtlı imiş. saçına harcadığı para, benim yemek paramdan fazla olanların kardeşleri olması yeterliymiş burs almalarına. ben ise, burs alamayacak kadar suçluyum.
toplayacak olursak, ihtiyaçlı olmamak suç bu ülkede. biz o evi nasıl didinerek aldıysak, bu işlediğimiz suç yüzünden, verdiğimiz vergi yüzünden benim burs almaya hakkım yok. ama gecekonduda yaşıyor diye üzerine titrenen, acınan kişi, yani devletten vergi kaçıran kişi, beni enayi yerine koyan kişi, güya parası olmayan kşi veya gerçekten fakir ama yine de vergi kaçıran kişi her koşulda hak edecek o bursu. çünkü ihtiyaçlı ve sırf bu nedenle muteber bir yerde bu ülkede.
özet: eşek gibi çalışıp kendine yeten ben ise eşek gibi çalışarak kendime yeter olmaya devam etmek zorundayım. oysa beş kardeşim olsa idi, kirada olsa idik o zaman alırdım bursumu, yardımımı, yardım kolimi.
fakir olmak suç mu, değil. ama kendine yeter bir durumda olmak da suç değil. hele enayi yerine konmanın sineye çekilecek, "ama onlar çok fakir!" denerek geçiştirilecek hiç bir tarafı yok. bu da böyle biline. balık istemeyip balık tutmak için kıçını yırtan adam, kasa kasa balığı beleşten götürenlere uyuz oluyor, bu da biline. emek falan filan.
bıktım bu fakirliğin erdem sayıldığı, kendine yetmek için didinenin enayibaşı ilan edildiği ülkeden.
