yaratıcının seneryolarının basit birer oyuncağıyız. biz dikkat çekmeyiz istesek de çekemeyiz. çözebildiğim kadar olmamız gereken anda olmamız gereken yerdeyiz. fakat seçenekler bize kalmış . şöyle anlatayım , mesela bir defasinda kampüseten çıkarken bir sandalye üzerinde bir kedi gördüm aa ne güzel dedim. dönerken aynı kedi sandalyede uyurken köpeklerin etrafını sardığını saldırdığını gördüm. bildiğiniz hayat slow motiona döndü. tam olarak gözümün önünde döndürebiliyorum herşeyi. etrafta bir sürü insan var. sandalyenin az ötesinde de başka bir insan var. yani köpekleri kediden uzaklaştırmayı sağlayabilecek başka opsiyonlar var. mili saniyeler ile köpeklere doğru koştum. ben koşunca onlar kaçtı kedi ağaca kaçtı. inene kadar ağacın altında bekledim. çünkü yavşak köpeklerde oralardaydı bir kaç gere dönmeyi denediler kovdum....uzaklaştırdım....sonra kedi indi kaçtı gitti. ben de evime döndüm. bakın burada yüzlerce opsiyon var o kedinin yaşaması için bir sürü insan. ama ben müdehale ettim. benim o saate orada olabilmem milyonlarca olasılıktan biri....sadece olmam gereken yerdeydim. yapmam gereken seçimi yaptım. kedi yaşadı. geçen sene 1 kere ankaraya gittim. nadiren ankaraya giderim. ingiltereden gelen bir arkadaş içindi....gece döndüğümde 2 gibiydi. metronun çıkışında sadece selamlaştığım bir komşumu gördüm. selam verip aldığım için yanaştım ne bekliyon burada dedim...bir sürü şey söyledi taksiler durmuyor .....işte kalmış orada öyle dönemiyormuş yolda köpekler var...hadi gel dedim...yürüme gideceğim sandı ama eşlik edeceğim için sevindi...yok arabayla dönücez dediğimde kızcağızın ağzı kulaklarına vardı. gece saat 2 ... benim oradan o saate geçmemin sebebi bir düzine başka olaylar silsilesinin sonucu...arabama almamın sebebi ise sadece selam alıp vermesi..... olmam gereken yerdeydim sadece bir seçim yapmam gerekiyordu. belki de seçim yaptığımı sanıyorum...tanrının dikkatini felan çekmenize gerek yok zaten onun seneryosunun basit bir oyuncususunuz.
