yaratici mezbahalar caginda sesi buzusesiceler

entry1 galeri0
    1.
  1. her şey ama her şey için,
    mücadele etmek zorundasın.
    bu bazen sıkıyor insanı..
    her zaman yaglı tutamıyorsun,
    hayatın cıvatalarını..

    kanatlarım kırılacaksa,
    çırpınırken kırılsın
    diyemiyorsun!

    yeter ki nefes almaya çalışırken,
    ayaklarıma takılmasınlar.
    sütümü içip yatmayı da
    g*tümü silip kalkmayı da
    becerebilirim ben..

    aynı şeyleri bin kere anlatıp,
    kafa ütülemeyin artık.
    pişkin suratlı bir kar makinesi yaratmayı,
    beceremeyeceksiniz benden!

    biliyor musunuz?
    hepimiz kardeşiz diyen yüzleriniz
    takım ruhuna özdeş dolar aramosı kokuyor!
    hem de leş gibi!

    kendi ayaklarımın üstünde durmaya çalışıyorum ben
    sakın ha!
    artık bir şeyleri kabul ettiğime
    inanmaya kalkışmayın!

    sevdigim sigarayı tüttürüp
    hak ettigim gitarı çalmak,
    sevdigim kadını mutlu edip
    hak ettigim şarabı içmek istiyorum sadece..

    emeğime saygı duyuyorum!
    kazandıgım her kuruşu
    yağlı suratlarınızdan damıtarak hak ediyorum!

    yaratıcı mezbahalar çağında
    kasaplara kürdan çekip
    şövalyeler gibi savaştıgımı
    bir tek ben biliyorum!

    ne mi istiyorum?
    çok basit:
    sigaramın dumanı,rock'n roll kokusunu istiyorum.
    insanlarla heyecanımı paylaşmak,
    dışardakilere içeriyi,
    içerdekilere dışarıyı göstermek istiyorum!

    şimdi s*ktirip gidin
    ve bir daha
    bir şiirin satırlarını
    sakın kirletmeyin!

    (bkz: tolga kaya)*
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük