sorgulamak iyidir, insan dine bile sorgulamadan körü körüne inanıyorsa maldan farkı yoktur... sorgulamalarınız sonunda yine sahip olduğunuz dine bağlı kaldıysanız ne mutludur... işte o zaman dini yaşamaya başlar bünye!
kendi içinde kısır döngü gibi görünse de sorgulamanın meşru zeminini kaybettirmemektedir. genel olarak bu konularda çok kafa yormayın derler ve ziya paşa'nın şu beyitini okurlar;
--spoiler--
idrak-i maali bu küçük akla gerekmez
Zira bu terazi bu kadar sikleti çekmez
--spoiler--
ben ise bunun bir afyon olduğu görüşündeyim. yaratanın yarattığı mantıkla en fazla hayatı sorgulayabilirim, çünkü tanrı ''bilinmezde''. hayatı da sorgulamayacaksam ne anlamı kalır ki yaşamanın?
Allah insana akıl, idrak ve irade vermiştir, kullanalım diye.
Yaratan'ın verdiği akılla yaratanı sorgulamak ne kadar mantıklıdır ?
Allah'ı düşünemeyiz, varlığına ya da yokluğuna dair net bir çıkarımda bulunamayız.Çünkü, aklımız onu kavrayacak nitelikte değildir.Duygularımız onu hissedecek kadar gelişmiş de değildir.insan acizdir.
Aciz olan insan, Yaratan'ı sorgular.Yaratan'ı akıl nasıl tartsın ? Tartamayınca da insanlar aklının acizliğini anlayacakları yerde, Allah'ın olmadığını düşünüyorlar, cevap buldukları için değil, soruları cevapsız kaldığı için.
herşeyi sogulamak bazı şeyleri kabul etmekten başka çaremizin olmadığını gösterir doğrulugu veya yanlışlıgı kişisel tercihtir öbür dünyada ögrencez.tabi varsa diyende olcak...bakalım
