zengin ev, ev sahibi orta yaşlı şişman kadın, cüneyt arkın:
k: çok aptalsın.
c: ne güzel iltifat ediyorsun.
k: derhal bu evden çıkmanı istiyorum.
c: çıkarım. (arkasını dönüp kapıya gider, ama geri döner) bir dakika, sana bir şey açıklamalıyım.
k: gitmezsen polis çağıracağım.
c: ihsan bey'in ölmüş olma ihtimali var. biri bürosunu ve evini aramış. bana yardım etmelisin.
k: ölmüş olamaz.
c: burada smokin ceket yok. arabası istasyonda bulundu. kimse smokiniyle tren yolculuğuna çıkmaz. müşterim ihsan bey'in sağ olup olmamasıyla ilgileniyor. ama ölmüşse kimin öldürdüğünü bilmek istiyorum, anlıyor musun?
k: ...
c: beni anlıyor musun?
k: hayır ölmedi. (cüneyt'e bir tokat atar.)
c: ölmüş olabilir! (kadına bir tokat atar.)
k: ölmedi! (cüneyt'e bir tokat atar.)
c: ölmüş olabilir! (kadına bir tokat atar.)
k: hayır ölmedi. (cüneyt'e bir tokat atar.)
c: ölmüş olabilir! (kadına bir tokat atar.)
k: ölmedi! (cüneyt'e bir tokat atar.)
c: ölmüştür belki! (kadına bir tokat atar.)
k: ... (cüneyt'e bir tokat atar.)
c: ... (kadına bir tokat atar.)
k: ... (cüneyt'e bir tokat atar.)
c: ... (kadına bir tokat atar.)
k: ... (cüneyt'e bir tokat atar.)
c: ... (kadına bir tokat atar.)
k: ... (cüneyt'e bir tokat atar.)
c: ... (kadına bir tokat atar.)
k: hayır ölmedi! (cüneyt'in üstüne atlar, onu sırtüstü yere devirip üstüne yatar.) ölmedi! yavrum! (cüneyt'in yanaklarını öper.) ölmedi!
c: ne yapıyorsun? (kadının altında debelenir.)
k: muck! muahh! ıııhh ıhhh ohhhh! (cüneyt'in yüzünü, boynunu öper.)
c: dur! bırak! (şiddetle debelenir.)
k: ölmedi... ölsün... ıııhh... ölsün, ölsün... mmmhh... mmmmmmmm...
c: yapma!
k: oooohh ahhhhh ıııhhhh... (şiddetle öper.)
c: aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!
k: ıııhhh...
c: hiiiiiiy! gitti gene alt dudak! aaah ayyy ahhhhhh...
k: ııımmmphhh, oohhh...
c: ah ah aaah!
k: ... (cüneyt'in üstünden iner, soluk soluğa yanına yere yatar.)
c: ahh ahh, alt dudağımı niye ısırdın?
cüneyt abimiz önünde diz çöken bir bayanla konuşmaktadır.
-eski bir orospuyu öpmek ister misin?
-(Cüneyt arkın bayanın alnından öptükten sonra) bir daha kendine orospu deme! dünya öyle alçak,iğrenç,büyük orospularla dolu ki sen onların yanında melek kalırsın.
hem bu orospular öyle bir orospu ki kravat da takıyorlar, cemiyette saygı da görüyorlar ve her şeylerini satıp gittikçe büyüyorlar.
-ve senin çocuk yüreğin buna dayanamıyor.
-iğrenmekten geberiyorum,kusuyorum. artık kusmayacağım. tüküriciğim hepsinin suratına. bütün çocukların adına tüküriciğim.
