akşam spordan eve dönerken yaşanmış bir olaydır ; saat 10.30. benim kendine has özellikler barındıran memleketimde kimseler o saatlerde dışarda olmaz. eve ne kadar erken gidersem o kadar iyi diye düşünerek bildiğim ne kadar ara yol varsa hepsine gire çıka evimin yollundayım.
- pardon birader.
+ bu bu buyur abi.
- versene.
+ yok abi sigara kullanmıyorum ben.
- o zaman başka bir şey ver.
+ ?? iyi akşamlar.
- gel ulan gel kaçma. hahahahha
çocukluğumda derin yaralar bıraktın pos bıyıklı abi ; allahından bulasın.
edit : başlığı açıp gidenler ; seviyorum seni diyenler nerdeler?
-agalar çay aldık da bişi eksik böle mm şey ne desem.
+ne eksik lan toto
-ımm şey böle (eller sigara pozisyonuna getirilir havada anlatılmaya çalışılır)
+amına koyim ibne iki dakika durmuyon.
askerde başımdan geçen olay aynen şöyle
şahıs : hocam sigara var mı ?
ben : al hocam
ş : ya bi sigara da arkadaşa versen !?!
b : bakıcısı mısın ?
ş : !?!?
b : ortak için.
tanımadığınız insanlarsa çok ilginç hale gelebilen diyaloglardır.şimdi illa sigara ihtiyacınız varsa ve alamayacak bir durumdaysanız etrafınızda sigara içen bir liseliden isteyin.mutlaka evet diyecektir.zaten siz ondan sigara isteyerek onu yüceltmiş ve sigaranın bi anlamda ücretini ödemiş olursunuz.normal şartlarda ben de büyümüş moduna gireyim diye yaşayınca olayı çok güzel oluyor:
-kardeşim bir sigaran var mı be?
+var abi vereyim.
-eyvallah birader
+bir şey değil.
o değil de bunu yazarken aklıma geldi.bir gün yine liseli bir elemandan istedim yanında arkadaşları da vardı.ki genelde öyle olur tek başlarına içmezler.ben teşekkür edeceğime çocuk yanlışlıkla teşekkür etti sonra güldü falan ben de saçmaladım dedi.ben de güldüm geçtim.**
