YER ALTINDA YAŞIYORUZ, BiR SÜRÜ FiLM YILDIZI VAR HEM DE MAGMAYA YAKINIZ GOL GIBI LAV GOLLERi VAR. BEN UZAY ARACINA BENZER BiR ARAÇLA YER ALTINDAKi YOLLARDAN BiR YERE VARMAYA CALISIYORUM SONRA PATLAMALAR OLUYOR. ANNEM BAĞIRIYOR ABLAN EVE GELMEDI ONU BULMAN LAZIM DiYE BEN HERKESi MEYDANA TOPLUYORUM DERKEN YER SARSILMAYA BASLIYOR BEN MIKROFONU ELIME ALIP ŞARKI SOYLEMEYE BAŞLIYORUM AMA KENDi SESiMiN GUZELLiĞiNE KENDiMDE HAYRAN OLUYORUM. HERKESLE KONUSUYORUM FARKLI DiLLERDE ACAYiP DiLLER KONUŞUYORUM VE TEKLEMEYEREK KENDi KENDiME ŞAŞIRIYORUM BU KADAR DiLi NASIL KONUŞABiLiYORUM DiYE. SONRA BiR SIÇRIYORUM iŞE GEÇ KALMIŞIM. SONUNDA NE OLDUGUNU MERAK EDiP DURUYORUM O GUNDEN SONRA.
zirveye katılma kararı alınır. buluşulacak mekan, bilinmedik bir yer olduğundan ötürü; zirveyi tertipleyen yazar, gidilecek yeri bulamayan diğer yazarları belirli bir mekandan alacaktır. hani "siz şuraya gelin biz sizi alacağız" diyorlar ya, o olay.
der meister kendini diğer yazarlarla birlikte traktör römorkunda bulur.
rüyada kendini metallica konserinde görmek. akabinde kirk'ün sahnede ölmesi. birden yanında bitiverip, kirk'e sarılıp hayvanlar gibi ağlamak. "körrrk ölmeeee. babaaaa." diye haykırmak... joe satriani'nin jimi hendrix olayından esinlenerek gitarı yardırıp virtüöz olmaya yemin etmek.
hatta kirk'ü o kadar çok sevmek ki, tüm bunların kabus kategorisine girmesi. akabinde uyanıp fade to black intro-outro çalmak, geri uyumak.*
dabbe filminde şu bilgisayar manyağı olan adam odasında ölü yatarken, başında ruhu mu bişeyi duruyordu ve yüzü kararıyordu. aynı sahne rüyaya girer, biraz gerilimli müzik, 5 saniye kadar sonra ayaktaki yüzü kararan ruh çiftetelli oynamaya başlar. sabah uyanıp rüya hatırlanınca kendi kendine gülme krizine girilir.
en yakın arkadaşla beraber electro world'de gezerken barack obama'ya rastlanır. hemen obama ile muhabbet kurulur. havadan sudan konuşulur. arkadaş bizim eğitim sisteminden şikayet eder obama'ya. obama da nba'i ne kadar sevdiğinden bahseder. "aslında ben basketçi olmak istiyordum" der.
sözü geçen rüya tarafımdan tamamı ingilizce/altyazısız ve hd kalitesinde görülmüştür...
evde son 2 haftadır bir böcek sorunumuz var. raid'in ve detan'ın birçok böcek ilacını kullandık ama bunlar bir şekilde mutfakta cirit atmaya devam ediyolar. lavaboda su içiyorlar, havuz keyfi yapıyorlar vesaire. mutfağı epey bi benimsediler. tabii o kadar süre böceklerle uğraşınca, günde 5-6 böcek öldürünce rüyalara da girebiliyor bu arsız böcekler.. rüyamda ise bu haşareler kocaman olmuşlar mutfaktan yedikleriyle tabii.. besle kargayı oysun gözünü valla oh.. hepsi bir olmuşlar evde beni dört döndürüyorlar, antenleriyle taciz ediyorlar * ve en kötüsü de benim onlara yaptığım gibi koca koca tuvalet kağıtlarıyla beni tutup klozete atıyorlar canlı canlı. tam çıkıyorum üstümü kuruluyorum, bu ipneler yine çıkıyor bir yerlerden ve yine aynı terane dönüyor... hepsinin kökünü kurutmadan rahat yok bana..
yıllardır gidilmeyen memleketin ruyada Antoni Gaudí mimarisine bürünmüş halini görmek. hemde havadan kuş bakışı uçarken izlemek. ama nasıl oluyosa aynı anda bir otobüsün içindeyim ve 12 saatlik yolda bulunan memleketime yalnız gitmişim. oysaki yıllardır agora fobim olup ve evden tek başıma çıkamıyorken. vay anasını diyorum, lan ben bu binaları daha önce nasıl görmedim, ayrıca yine dumur oluyorum, yalnızım lan diyorum ben bu mesafeye nasıl geldim. bi tırsma bi manyaklık sarıyor ruhumu. sabahın köründe uyandım ve düşündüm; ben dün gece ne içtim? aynısından istiyorum.*
dün gece rüyamda banyo yapmak istiyorum. ve doğal gazı yakmak isterken bahçedeki bir araba alev alıyor. araba yanarken 'hastrrr lan ben mi yaktım acaba' diyorum ama 'ne alaka lan' deyip kenara çekiliyorum. ardından insanlar suçluyu aramaya başlıyorlar ki en şüpheli şahsın ben olduğuma karar veriliyor. köşe bucak kaçıyorum herkesden, peşime bir ajan takılıyorlar ve o da beni sorguluyor. yalnız, sorgularken yaptığı 'patates kızartmasının üstüne ketçap döktürmek' olayıyla benim yüzde 50 suçlu olduğum sonucuna varıyor. yani o ajan, benim patateslere ketçap sıkışımdan arabayı yakan kişi olabileceğimi düşünüyor. böyle bi yaratıcı rüyayı da bendenizin beyni tasarlıyor. ama çok gerçekçiydi.
ilkokul 3. sınıfta sinemada vampir filmi izledikten sonra gördüğüm rüya hayatımdaki en saçma ve komik olanıydı. küçük kardeşim ve arkadaşlarımla dışarıda oyun oynarken birden güneş batıyor. sonra yerin altından birileri çıkmaya başlıyor. ve bu kişiler yakaladıkları kişileri yemeye başlıyorlar. çığlık çığlığa kaçıyoruz. ben hemen eve gidiyorum. evden bıçakları alıyorum. 7. kattaki evimin balkonundan atlıyorum. * sonra önce kardeşimin peşindeki vampiri öldürüyorum. sonra önüme çıkan birkaç kişiyi daha. ancak en yakın arkadaşım ki hiçbir zaman hızlı koşamamıştır geride kalıyor ve onlara yem oluyor. sonrasında annemin şefkatiyle uyanıyorum. okul erkenden başladığı içi lanet ederek uyanıyorum. sonunda ne olcaktı acaba? hala çok merak ediyorum.
zaten her zaman çok yaratıcı biri olmuşumdur. ancak anlamadığım şey 9 yaşındaki çocuğun vampir filminde ne işi var?
not: dövüş sahnelerinde power rangers dan etkilenmiştim. ne günlerdi be!
dun gece gordugum ruya beni mecazi anlamda degil, gercek anlamda yarmayi iceriyordu. lise yillarinda kaldigim arada sirada maklube yemek icin gittigim evin abisini gordum ruyamda. beni kovaliyordu,elinde tam bir duzine doner bicagiyla. isin ilginci motorsikletle kovaliyordu. nasil kactigimi siz tahmin edin. gel lan buraya, kacma diye bagiriyordu.doner bicaklarini bana dogru firlatma sahnesinde yasadigim sahne gercek olsa, bu kadar korku yasayabilirim ancak.o yillarda evin abisine dergiye abone olacagim demistim.sonra da kacmistim.**
ders hocasıyla bülent ecevit'in aynı kişi olması. sonra bu kişinin kendine ait bir marketi var. marketten istediği şeyi parasız alıyor. market başka kimseye satış yapmıyor. sonra birden hocam değişiyor cemaatçi oluyor. birlikte namaz kılıyoruz. "ben abdestsiz kılacam" diyorum seni dersten bırakırım diyor. "namazdan sonra odama gel seninle özel bir konuyu konuşalım" diyor. giderken marketinden iki bira alıyor. arkasından markete giriyorum. ben de coca cola alıyorum. market görevlisi "buradan hocamızdan başka kimseye satış yok" diyor. "ben zaten onu müridiyim" diyorum. ses çıkarmıyor. sonra hocanın odasına gidiyorum. kapıyı vuruyorum; içerden "gel" diyorlar. kapıyı açıyorum hoca bölünmüş beş kişi olmuş. biri bira içiyor. birisi gitar çalıyor. birisi kitap okuyor. birisi kafayı yemiş pencereden atlamak üzere. sonra birisi de bana benzemiş aynı ben. sonra kapıyı kapatıp kaçtım. sonrasını hatırlamıyorum. uyanmıştım.
rüyamda moonlight sonata yı gördüm ilk moderatör olduğu zamanlar.
ilk olarak, kalabalık, açık biryer. sonata nın arkası dönük siyah bir metalci t-shirt giymiş. saçları kıvırcık, hafif şişmanca. yüzünü döndü, gözlüklü,hafif kirli sakal, beyaz yüz. topluma sesleniyordu. görevini en iyi şekilde yapacağını söylüyordu.
ikinci olarak, kapalı kalabalık biryer. sınıf gibi düzeni vardı. sonata telaşlı, koşup duruyor. anlam veremiyorum. ve en önemli ayrıntı. kulakları bariz bir şekilde kepçeydi ve büyüktü. *
moonlight sonatayı tanımıyorum ama gördüm işte.**
death magnetic'in piyasaya çıktığı gece. rüyamda tüm metallica üyelerini, dayalı döşeli sağlam bir stüdyoda otururlarken görüyorum, sabaha karşı falan vakit. köşedeyim ben de, koltukla falan oynuyorum. ama nasıl rahatım ha, hani o gün gördüğüm adamlar falan değil, "james sikerim belanı adam ol lan" diyeceğim utanmasam. işte muhteşem diyalog, rüyada tabi...
kirk: lan olum mucuk mucuk yapma vuracam artık ha! (lars'ın şakaları beynimize işlemiş)
lars: tamam lan tamam, albümü çıkartıyo muyuz abi?
james: cd'ye çekeriz birazdan, çıkış tarihi yarın dediydik, güneş doğmak üzere sen götürürsün
lars: ben götürmem
james: bi kere de götlük yapma lan. kirk sen al madem
kirk: abi tamam da bir an önce çek, götüreyim ben. nereye götürücem?
james: köşedeki internet kafeye, onlar çoğaltıp müzik marketlere yollarlar
lars: dvd'ye çekme bence dvd righter yok bazılarında
***
hafızamı mıncıkladım da, hala aklımda, of anam ne gülmüştüm lan sabah...
şimdi rüyamda uzanmışım ben böyle.. naughty america izliyorum.. sadece izliyorum ama.. sırf işin sanat kısmıyla ilgileniyorum yani, diğer yandan jazz çalıyor, herbie hancock falan. ulan bi baktım jenna jemason odaya girdi, filmdeki gibi aynen karşımda dikilmiş duruyor.. (yuh hayvan seni! kadın dikilmiş kadın.. o değil.. la.. hey..ba.. hiş!) işte.. sonra tabi "oha!" dedim. "rüya mı bu?" falan derken kadın dile geldi hem de türkçe dublajlı konuşuyor. "evet rüya." dedi.
yine "oha!" dedim uyandım. uyandığımda ne göreyim? televizyon sen tut açık kal! sonra sen tut geceleyin kadın programlarının tekrarı açıl, sonra ben tut onu izle. * yan etki.
evimiz pazarın içerisinde. oturma odasından bakınca tam karşıda şeftali satan bir abi var, oradan aldığımız için devamlı artık tanıdık oldu yani ne bileyim, iyisinden verirdi hep. bile bile eksik parayla gittiğimde "kalsın koç" derdi, eheh.
rüyamda kurmaylarıyla adolf hitler'i gördüm. auf mauf diye bağırıyordu, eline çürük şeftaliler alıp sağa sola fırlatıyordu.
yaşamak istemiyorum sözlük. hitler'i çürük şeftali fırlatırken salı pazarında gördüysem neyleyim ben daha hayatı?
