hastanede doktorlar vizit yapmaktadırlar. 18 numaralı odaya geldiklerinde , profesör durur ve asistanlarına hastanın hastalığı hakkında soru sormak amacıyla karadenizli hastaya bakarak saymaya başlar;
- evet çocuklar! hastanın derisi kuru , ellerinde titreme var , saçları dökük , benizi soluk , terlemiş , nefesinde hafif bir kötü koku mevcut , alt göz kapağı da hafif düşük. *
derken hasta dayanamaz ve araya girer;
- sen sanki çok mu eyisun? sen önçe kendune bak!
önce bir sessizlik... ardından asistanlar ve profesör gülmekten çatlayıp , yarılarak can verirler... *
lütfü: şaban hadi kalk şimdi senin cevap vermen lazım.
şaban: ne diyecem?
lütfü: benim söyleyeceklerimi tekrarla.
şaban: olur lütfü.
lütfü: bana karşı göstermiş olduğunuz.
şaban: bana karşııı..göstermiş olduğunuuuz..ne gösterdiler?
lütfü: öyle değil.
şaban: öyle değiiiil..
lütfü: sersem herif! bana karşı göstermiş olduğunuz ilgiden.
şaban: sersem herifleer!! bana karşı göstermiş oldugunuz ilgideeeen..
lütfü: kes artık. rezil olduk!
şaban: kesin artik. rezil oldunuz!
lütfü: allah belanı versin.
şaban: allah belanızı versin!. eşşoğlueşekler! bir sürü namussuz..ırz düşmanlarıı! hayvan oğlu hayvanlar!! off yeter be. artık içelim. çok iyi konuştum ama.
