emrecan ile aysucan tavla oynamaktadır. bu arada mervecan' ın canı sıkılmaktadır;
emrecan: obaa üç-beş geldi, hemen de alırım kapıyı üstüne! aysucan: hayvansın emrecan. mervecan: yaaa ama benim canım sıkılıyor. yerine atsam olur mu aysucan. aysucan: olmaz kızım çok kötü atıyon sen ya. emrecan: ben sana attırcam birazdan.
normalde böyle şeyleri istemli olarak yapan ben, istemsiz olarak yaptığı bu gafı nasıl düzeltmesi gerektiğini bilemez, gülemez... hatta hiç bişi yokmuş gibi oyununa devam eder, arada attırır tabi...
Tarih yazılı notları okunur . Büyük çoğunluk düşük almıştır. Yanımda oturan arkadaşım: of ya en düşük ben aldım. (moral vermek için) Ben: Yok ya ben duydum bi tane 42 vardı. Arkadaş: Benim işte o. Ben: evet
antalyada tarihi bir koyda denize girilmektedir. şahsım denizden çıkıp tarihi yapıları gezmektedir. neyse dolaşıyorum geziyorum. yoruldum, denize bakan bi yerde oturdum sigara içiyorum, kafa dinliyorum, derken soluma bakmamla birlikte dünyalar tatlısı ikiz çocuklar ve onların dedesi sandığım kişiyi gördüm. adam 50 üzeri gösteriyor. banka oturmuşlar, adam çocukları seviyor. çocuklar 2 yaşında kız çocukları. benim de çocuklara karşı aşırı bir sevgim olduğu içim gittim yanlarına oturdum. sevebilir miyim dedim adam tabiki diyip verdi meleklerden bir tanesini kucağıma. tatlı mı tatlı, güzel mi güzel sapsarı bir çocuk. sonra olaylar başladı...
b: ben, a: adam
b: ya sen ne tatlı şeysin böyle yerim seni yerim.
a: ah bunlar bizi iyice gençleştirdi.
b: bebiş sen benim kardeşim olsana ham yapayım seni. dedeyle yüzmeye mi geldiniz ha? oyun mu oynatıyo dedeniz size.
a: ben babalarıyım.
b: (bkz: blue screen) hadi ya öyle mi. ha afedersiniz.
a: yok sorun değil, herkes böyle zannediyo.
b: neyse ben gideyim o zaman, iyi günler sizee.
adam öyle bir sert söyledi ki sanki küfrettik. yüzüm kızardı. ee napiyim adam bariz 50 küsür yaşında, daha yumuşak söylesen nolur ki?
iş yerinden hasan ve ahmet adında iki arkadaşla öğle yemeğine çıkılmıştır.
hasan: lan yarak osman kargo gelmiş niye haber vermedin? ( ahmet için diyor)
pala: yarak hasan diyecektin herhalde.
hasan: yok yarak osman diyorum ben.
pala: lan oğlum bu küfür bir kalıptır. yıllardır yarak hasan denmiştir ve böyle denmeye devam edecektir, eski köye yeni adet getirme.
hasan: sana ne amk. ben öyle diyorum. ( ciddi ciddi kendini savunur bir yüz ifadesiyle)
ve jeton düşer.
pala: lan valla ismin hasan diye öyle dediğini düşünmedim. kusura bakma lan. tamam sen yarak osman de*.
hasan: hasiktir lan. yarım saattir taşak geçiyorsun.
Bi 10 yıl önce falan, kuzenimle dedemlerin evinde yatak odasında kapıya sırtımız dönük vaziyette bi yandan ödev yapıyor bir yandan muhabbet ediyorduk bu bahsettiğim dedem de hala babamların karşısında bacak bacak üstüne dahi atamadığı biridir, neyse ben kuzenime o ara yeni okuduğum bir kitapta gülmekten geberdiğim bir bölümü anlatıyorum, tam şu replikte:
"Nuri Amca senin prostatın da vardır kesin şimdi di mi?" Arkamızdan odaya girdiğini duymadığımız ve adı Nurettin olan dedemin "Evet çocuğum var" cevabı ile 30-35 snlik bi şok geçirdik, sonra gülmekten geberdik ki bi yandan da dedeme yetişip olayı anlatmaya çalışıyoruz neyse ki anlatınca o da güldü.
