-Arkadan vermeyen kaldı mı?
+Az önce verdik ya kardeşim.
-Dur kızım benimki zaten bozuk, ben vereyim
şoföre.
+Nasıl olsa benimki de bozulacak anne, ben
veririm.
-Ne zaman kalkar acaba çok bekler miyiz?
+Sen bi otur ablacım kalkacak.
manisadaki şehir içi minibüslerini durduran adam net bir soru sorar.
* izmire gider mi bu araba?
- şöfor: yok amca yok gitmez minibüs bu.
10 saniye sonra..
-şöfor: akıllısı bana denk gelmez ki.
yer: minibüs*
diyaloğun kahramanı bebek arabasında minibüs yolculuğu yapan en fazla 3 yaşlarında bir erkek çocuğudur. çocuğun annesi ve şoför vuku bulan olayın figüranlarıdır.
anne: şoför bey, ışıklarda inebilir miyim?
şoför: tabi abla
çocuk: anneee ben nolcammmm???
yer: üniv. gece servisi
kaptan: arkadaşlar arkadan bir arkadaş gönderemedi galiba ücreti.
1-2 dk. geçer
kaptan: hayır yani ben sizin için diyorum gençler sizin hakkınıza giriliyor.
kafası güzel bir arkadaş: kaptan o zaman bizim ücretleri geri alalım kimsenin hakkı geçmesin
kaptan yolun geri kalanında derin bir sessizliğe gömülür.
kadıköy - üsküdar minibüsünde en önde oturuyorum. bir yandan da telefonla konuşuyorum. konuşulan konu arkadaşımın sevgilisinin ona karşı son zamanlarda ilgisiz olması. *
şoför: ablacım erkeklere naz yapacaksın naz.
ben: pardon?
şoför: iki güler yüz göster azıcık cilvelen her istediğini yapar valla bak.
ben: anladım..
arkadaşın başına gelmiş gerçek bir diyalogtur. ki şöyledir;
arkadaş gebze-harem minibüsünde seyahat etmektedir. vatandaşın birini haydarpaşa numune hastanesi yerine hareme kadar getiren minibüsçü hastane burası deyip adamı limanda indirir. bizim arkadaşın bindiği minibüsü durdurur ve sorar,
+ haydarpaşa numune hastanesi nerede,
- abi sen çok gelmişsin yukarıda kaldı,
+ ee o zaman bu orospu çocuğu neden beni burada indirdi,
minibüsçü oldukça zoruna giderek tarihi cevabı verir,
Pek dolu olmamasına rağmen minibüs hareket etmek üzereydi. Tam o anda kavga ettikleri her hallerinden belli olan iki arkadaş dolmuşa bindi. Birbirlerinin yüzüne bile bakmıyorlardı. Çocuklardan biri şoföre parayı uzattı:
