kaleyi gören elaman topa abanır ancak tutturamaz. orada beklemekte olan basar isyanı:
+pas atsana laaaayn
-abi valla pas attım sert vurayım da olmazsa birine çarpar dedim
+siktir lan. pas mı atıyon iftira mı belli değil pezevenk. bunu burdan alın. bak bunu alın burdan.
Arkadasın ayagına kramp girince olay bir olaydir bu
-lan kramp girdi lan ayagimi bastırın
+kıl çek geçer kanka
bir kaç dakika sonra
+ah lan top daşşaklarıma attın piç
-kıl çek geçer kanka
ve halısaha iptal.
Halisaha degil ama ortaokul da okul bahcesinde gecen hala arada konusup guldugumuz muhabbettir.
bahcede toplanmisiz birazdan mac baslayacaktir. Malum o zamanlar herkes kendine bir futbolcu ismi takar. Tam mevkileri belirliyoruz; bizim arkadas : ben liberoyum. Diger arkadas: bende roberto carlos.**
not: o zamanda komikti bence boyle anlatincada komik oldu.*
-ahmet ,cemil ,ben ilerde oynuyoz,mıstafa halil geride.
-abi kale kim olcak?
-çikiiiiii kaleye.
-ayıp oluyo lan .
-kale küçük ayı büyük heehehheh.
-tamam beyler şahsi oynamıyoruz,paslı oynuyoruz.
