anlattığım bir fıkra sonrası kuzenimin aşırı şekilde gülmesinden esinlenerek eniştemin oğluna;
(bkz: ne gülüyorsun lan aygır görmüş kancık beygir gibi) demesinin ardına gülememe nedenim olan benzetme.
ya şimdi mesela batak oynuyoruz koz maça karodan iki el döndü, üçüncü ele bi alır atıyosun yere, pat çakıyo adam kalmamış onda. direk hemen biri atlar sazan gibi "papaz her el pilav yemez mıstafa" diye. ben onu buraya uyarlamaya çalıştım hemide şirinmi şirin olsun deyu kedi dedim ama olmamış sanırım van kedisi mi deseydim acaba? *
espri dahada destekli olsun deyu isimlere takılmamak lazım diyip üstünede sana rıfkı dedim.
daha ne olsunnn daha ne olsunnnnnnnnnnnnn. bundan alaa benzetme şamda kayısı caaanım.
