erkek topluluğunun çoğunluğuyla aynı halet-i ruhiye içersinde olan bireydir.
kötülemek, küçümsemek gibi hiçbir gayem olmadan söylemekteyim ki doğrudur.
kadınlar her zaman kocalarını da çocukları olarak görürler..
evin büyümeyen bebeği derler onlara.
zaten biraz da bu çocuksu yanlarıdır heralde onları kadınların kalbine sığdıran..
varsın yapsınlar.. seviyoruz onları. *
hayatın gerçekleri karşısında korkup içindeki çocuk hedesine sığınan, mücadele gücü sıfır adamdır. yapmaya devam et sen o bebe hareketlerini, içindeki çocuğu kendine siper yapan koca adam; hayat karşısında emin ol hiç bi şansın yok içindeki çocuğu ön saflara sürmekle.
aşık olunmalıdır.
ben oluyorum.
hatta aradan yıllar geçse bile unutamıyor insan.
saçma sapan şarkılara yabancı sözler uydurmasını özlüyorum bazen.
sonra karşıyaka çarşıda götünü yerim diye bağarmasını da...
alışveriş yaparken alışveriş arabasına beni bindirip sürmesi de güzeldi.
sonra büyüdük.
o da büyüdü ama hep çocuk kalsın istedim
hep benim kalsın istedim
ama gitti keşke gitmeseydi.
