raindog'dan bir parça.. çıkacak kasetlerinde de yer alacakmış.. diğer şarkıları gibi bulamadım şahsen. daha bi zayıf ve de vasat gibi duruyor. yine de bir sürü parçaya yan basar geçerdir o ayrıdır..
yaralısın..
yalnızsın, kuşlara hasret bir korkuluk gibi
unutulacaksın, hiç okunmamış eski bir kitap gibi
yorgunsun, artık mürekkep tutmaz bir defter gibi
yıkılacaksın, yırtıp atılan son bir mektup gibi
yaralısın
ve yaralı kalacaksın
geceleri yatağında
yarana sarılacaksın
yalnızsın, yaprakların örttüğü eski bir sokak gibi
küskünsün, balıklarını kıyıya vuran bir okyanus gibi
anlamsızsın, çocukların korktuğu bir dönmedolap gibi
yağmursuzsun, hikayesi eksik bir ihtiyar ağaç gibi
yaralısın..
ve yaralı kalacaksın
geceleri yatağında
yarana sarılacaksın..
80 dönemindeki işkencelerden nasibini almış nuri'nin(gerçi herkes o dünyada nuri ya!) , akıllarda kesinlikle iz bırakacak hikayesi.
2. TEKiL ŞAHISTAN YAZILMIŞ, (bkz: metafiction) yöntemiyle kaleme alınmış, vurucu diyaloglar ve bölümsel (bkz: flashback) lerle işlenmiş muazzam bir kitap.
...her türlü yasanın, her türlü denetimin dışında bir yerdesin şu anda. allah düşürmesin bir kere; ama düşürdü mü allah bile karışamaz. biz karışırız. biz herkese dilediğimizi yaparız. anlıyor musun ne demek istediğimi, burada Allah yok koçum, peygamberse yıllık iznine çıktı!!
insanın kendi kendine söylediği bir şarkı gibi. yürümüş, koşmuş, savaşmış, yorulmuş ve artık vazgeçmiş birinin kendi kendini yüzüne vurması gibi bir zakkum şarkısı.
son sayfayı da okuyup kapağını kapattığınız anda, sizi belki bedenen değil ama ruhen kesinlikle yaralı bırakan muhteşem erdal öz romanı. şiddetle tavsiye edilir.
erdal öz'ün klasik roman tertibini yıkan romanıdır, zamanla ilgili net bir şey söyleyemezsiniz yalnzıca 27 mayıstan üç gün sonra der, mekanla ilgili net bir şey de söyleyemezsiniz, anlatım derseniz o da 2. tekil şahıstır. zaman-mekan ve anlatıcı üçgenini yerle bir etmiştir. biçimsel olarak başarılı bir modernist romandır. ayrıca romanda bir kimlik sorunu ele alınır. roman kahramanının adını bilmiyoruz,ama koğuştaki herkesin adı nuridir, kahramanımız romanın sonunda adın ne sorusuna nuri diye cevap verir. kimliğini kaybetmiştir,o da herkes gibi olmuş, tek tipleşmiştir. yabancıladığı kavramı içselleştirmiştir. sol aydın tipine de bir eleştiri getirmiştir romanda yazar.
