sene 93 nusaybin kırsalında operasyondalar*. yaklaşık 10 kişilik bir terörist grubunu kovalıyorlar ve günler süren kovalamaca sonucu mağaraya saklanan teröristleri sıkıştırıyorlar. saatler süren çatışma sonucu içeri dalıyorlar. teröristlerin hepsi ölmüş. biri hariç. yaralı yatıyor yerde.* elinde el bombası tabi bizimkilerle beraber kendinide imha edecek pezevenk. yapamamış tabi korkak ibne. babam dayamış kafasına silahı. sıkacak. nedir ki yani altı üstü bir terörist, sanki daha önce yapmadın. ama orda farklı diyor. o sana sıkarken öldürmek kolay o sana yalvarırken yapamıyorsun işte diyor babam. yapamıyor muşsun. hey gidi mehmet başçavuş büyük adamsın. ama oğlun senin kadar vicdanlı değil. elime geçen ilk fırsatta kurşun manyağı yapmazsam şerefsizim. silahlı ya da silahsız farketmez.
düşünüyorumda allah gecinden versin. ya o şerefsiz patlatsaydı elindeki bombayı...off babam off
yıllardır bunun örneklerini yaşarız, terörist yaralanır ve çatışma sonrası bizim sıhhıyecilerimiz yardım eder hatta özel helikopter getirtilir asker hastanelerinde ameliyat ettirilir. tabiki bu iş personel için oldukça zordur .
hakan evrensel kitabında bir hemşirenin anılarından bahsederken asker dururken bir teröristin yarasının aciliyetinden dolayı ameliyata alındığını söyler.
şuanki düşüncem allahın belasını gördüğün yerde beynini dağıtmak olsada gerek ondan albileceğin istihbarat gerekse etik açıdan ve türk olmanın şerefinden dolayı ona yardım etmek gerekirmi bilemiyorum.
Türk olmak Çanakkale'de ölmektir. Çanakkale'de ölmeden önce düşmana su vermektir, onun yaralısını sırtında kendi hastanesine taşımaktır. Düşmanın ardından rahmet okumak, kanlısından helallik almaktır. (#8058173)
tabii savaş şartlarında insan zıvanadan çıkıyor. 5 dakika önce takır takır savaştığın birisi, 5 dakika sonra esir olarak elindeyse insanın 5 dakikada psikolojisini bu derece değiştirebilmesi, çok ciddi irade ister. herkesin yapabileceği bir şey değil.
şunu düşünün kardeşim dediğiniz canınızı emanet ettiğiniz sırtınızı ona dönüp çatışmaya girdiğiniz silah arkadaşınız onun kurşunuyla ölüyor ve siz onu yaralı yakalıyorsunuz. çok zor bi durum ve şunu söyleyebilirim o teröriste dünya üzerinde ancak bi türk yardım eder .
komutanın emrederse cok afedersin ske ske edersin..ha dersen ki hipokratlı yeminli adam zaten etmeli, e ama ben yemin töreninde agzımı oynattım ki derim ben de.
(bkz: cellat)
bir yardım söz konusuysa bile bu karşı tarafa değil, yapanın insanlık bilincine, kendi değerlerine, kanunlara yöneliktir. kişi savaşırken vurar, vurulur ama cellatlığı kendine yediremeyebilir. kim ne derse desin geçmişte veya bugün, hiç bir zaman toplumda cellatlık hoş görülmemiştir.
