boşbeleş, angarya, işe yaramaz işler için tabiri caiz olmasa da kullanılan tabirdir...
ilk buluşmamızdı. Gayet güzel bir çay bahçesinin havuzunun kenarında, ağaçların arasında hoş sohbete dalmıştık. ikimizin de üzerinde her şeyi bir seferde anlatmak istemenin telaşı ve hevesi vardı. Bu yüzden cümlelerimiz bazen havada çarpışıyordu. Hızlı bir şekilde konuşup aynı zamanda konuşuyorken de hızlı bir şekilde düşünmemiz gerekiyordu ki ani suskunluklara sebebiyet vermeyelim... zira ilk buluşmadaki ani suskunluklar pek hayra alamet değildir...
konuya benim de çok hoş bir anekdot aktaracağım ve çok fazla eğlenebileceğimizi düşündüğüm öyle bir yerden girdi ki lafının bitmesini sabırsızlıkla bekliyordum... ve bitti... işte o büyük an başlayacaktı, belki de ufacık bir an onun gözünde hiç değişmeyecek " sempatik çocuk " imajını yaratacaktı. Heves, istek ve o tezcanlılıkla gereksiz yerleri hızlıca geçmek isterken trafiğe yakalandım ve o meşum hadise başıma geldi... " daha önce çalıştığım iş yeri " diye girdim söze. Uzatmamak, işin eğlenceli yanına geçmek için gereksiz bütün detayları hızlıca geçmeliydim ki " ya işte bildiğin 'yarak kürek' teknik servis prosedürleri " deyiverdim...
o an ruhum benden bir hayli uzaklaştığından kendimi dışarıdan izleyebiliyordum... masada o kızın gözlerine bakanın bir çift insan gözünden ziyade boncuktan farkı yoktu. Havuzun suyu sonra yaprakların hışırtısı daha sonra da dünya durdu... o ani sessizliklere bile razı olacak duruma gelmiştim... bu sessizlik biraz sert oldu. Maç artık buradan dönmezdi...
derimin rengi bir hayli değişik olarak sohbeti tamamladım. Tamamlamayıp sussaydım sonra her şey çok daha kötü olabilirdi... tabii ki bittiğinde tahmin ettiğim kadar eğlenmiş olmadık. ondan sonraki sohbetlerde ortalama bir şekilde devam etti... sonra mı ? görüşmedik... zaten görüşesimiz gelmedi...
