yaradanın tahammül ettiklerini düşündüğünde insan, beliren içler acısı manzara sonsuzluk kadar sonsuz.
açlık, sefalet, cehalet, kan, şiddet, canilik, cinayet, hıyanet....
liste uzayıp gider.
yaradan hepsine tahammül eder.
en önemlisi yarattığı insanın yarattığı dünyada sergilediği ihanete tahammül eder.
ama gel gör ki yaradana iman ettiğini ifade eden bir kesim var ki yaradanın tahammül ettiklerine yaradan adına tahammül edemez ve zaten fazlası ile mevcut olan açlık, sefalet, cehalet, kan, şiddet, canilik, cinayet, hıyanet, vb temalı insana yakışmayan olaylar sonsuzluğuna yenilerini ekler ve yaradan adına yaradanın kanunlarını geçersiz kılar.
işte ben bunu anlamam, anlayamam.
yeryüzünün en anlayışlı yaratılmışı, yaradana iman ettiğini ifade eden insan olmalıyken, en kindar, en tahammülsüzü nasıl olabiliyor, anlayamam.
hem yusuf olmak isteyeceksin, hem de kuyunda beş dakika sabredip kalamayacaksın.
kuyusuna isyan eden yusuf olamazmış.
